Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |       okien i kładł zielonawy ton na czarne opary i na robotników,
 2     I,  VI  |    ten ogólny, szarobłotnisty ton ulicy.~Stare miasto i wszystkie
 3     I,  VI  |   domach, nadaje pewien modny ton, no, i nie jest tak nudne,
 4     I,  VIII| zmiękczyć głos i twarzy nadać ton szczęśliwości, ale nie bardzo
 5     I,  IX  |     wersety nadają oryginalny ton domowi.~- Masz rację. Był
 6     I,  XI  |    barwami popielatozielonawy ton brązu.~Na tym tle siedział
 7     I,  XI  |  zebrali się razem, bo pewien ton łódzkiego życia nakazywał
 8     I,  XI  |       bukietów, kładły różowy ton na szafiry wód, które z
 9     I,  XI  |    obrazu łączyło się w jeden ton z morzem.~- Czemu one bez
10    II,  I   |      miłość, musiał zmiękczać ton głosu wtedy, gdy mu się
11    II,  I   |      jego chłodny, pogardliwy ton mowy.~- Przyjdź pan jutro
12    II,  I   |   sklepienia,~W salce panował ton fioletowozielony od bzów
13    II,  III |       której gładką, atłasową toń perłową darły w ciemne pręgi
14    II,  III |       w głąb i rzuciły ponury ton, spojrzała na niego zimno
15    II,  VII |   zestawienie, cały obmierzły ton, całą płaskość życia własnej
16    II,  IX  |       syna, podniosła jeszcze ton głosu i zionęła całą rasową
17    II,  IX  |       się refleksami zórz jak toń wodna, prawą ręką odruchowo
18    II,  XVI |      przecudny i przesubtelny ton wyblakłego złota.~Po trawnikach