Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |       że chwilami najwyraźniej słyszał około siebie i czuł tę przyszłą
 2     I,  III |       powozu, daleko od niego. Słyszał jej nierówny, szybki oddech,
 3     I,  V   | nieprzytomny i na wszystko, co słyszał, odpowiadał w kółko:~- Ja
 4     I,  V   |  bezładnego opowiadania i mało słyszał, siedział cierpliwie, bo
 5     I,  VIII|      Pieniądze mam, ale o ileś słyszał, sam zakładam fabrykę, a
 6     I,  VIII|   materiał.~Borowiecki już nie słyszał tego, bo winda piorunowo
 7     I,  XII |      natomiast coraz wyraźniej słyszał przyduszony, głuchy szept
 8     I,  XIV |        zaczął mu opowiadać, co słyszał od Wilczka, ale mówił szeptem,
 9     I,  XV  |       się potężnym szumem, ale słyszał niewiele, bo nie mógł zupełnie
10    II,  I   |        spłoszyć - ale ptak nie słyszał, siedział na kołyszącej
11    II,  I   |     ćwierkały po drzewach, nie słyszał nic i nic nie widział, zatopiony
12    II,  I   |       i wydm górzystych.~- Nie słyszał pan, czy Neuman położył
13    II,  VIII| ciekawe - szepnął, ale nic nie słyszał, o czym mówiła, drżał ze
14    II,  IX  |   spuścić z łańcuchów.~Nic nie słyszał i wszedł w czarne, długie
15    II,  XIII|     poczyna. Więc już niewiele słyszał skarg starego ani płaczliwych
16    II,  XV  |        snują się, dotykają go, słyszał prawie szelesty ich sukien,
17    II,  XX  | płomienie żrące mu jego pracę, słyszał wrzaski i huki zapadających
18    II,  XXI |      krzyczał, ale nikt go nie słyszał w tym chaosie dzikich krzyków,