Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |      Agato! Agato! - wrzeszczał półgłosem jakiś~kantorowicz, senny,
 2     I,  V    |          Kozłowski zaczął nucić półgłosem ze swego niewyczerpanego
 3     I,  VI   |      Jest lepszy sposób - mówił półgłosem Fiszbin rozdmuchując ogień
 4     I,  VII  |     chwilę przy Wysockim, który półgłosem mówił:~- Słowo pani daję,
 5     I,  VII  |       środku pokoju, modlił się półgłosem i pochylał poważnie.~W dwóch
 6     I,  X    |        milczeniu. I Antoś nucił półgłosem, Józio spoglądał na matkę,
 7     I,  XIII |     siebie.~- August! - zawołał półgłosem.~Lokaj stanął w oczekującej
 8     I,  XIV  |  purpurowej lampki, modliła się półgłosem, szybko przesuwając ziarnka
 9    II,  I    | powrotem je zabierze - zauważył półgłosem Karol.~Wilczek usłyszał
10    II,  I    |         ich rozmowę, prowadzoną półgłosem.~- Nie zapomni pan o Wysockiej? -
11    II,  VI   |   chodzili na palcach, szeptali półgłosem, tylko potężny, oddalony
12    II,  VII  |         wdzięku, rozmawiających półgłosem, i równocześnie widziała
13    II,  IX   |        i rozpłakana modliła się półgłosem.~Stary Baum siedział w nogach
14    II,  XII  |           Nic nowego? - zapytał półgłosem Malinowskiego przyglądając
15    II,  XVI  |      Welt."~Borowiecki odczytał półgłosem okólnik handlowy i zwrócił
16    II,  XVI  |  stopień fotelu i przyśpiewywał półgłosem:~- Poszły panny na rydze,
17    II,  XXI  |     rezygnacji.~Pan Adam zaczął półgłosem mówić swoje wieczorne pacierze;
18    II,  XXIII|           Emma!... - powiedział półgłosem i jakby z żalem powlókł