Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |         sufitu lampa rozrzucała ostre, białe światło na stół okrągły,
 2     I,  III |     oczy błyskały, słowa jakieś ostre dźwięczały w powietrzu,
 3     I,  V   |         zasłonami wlewał białe, ostre światło poranku i mącił
 4     I,  VI  |    szczęścia spotykały drwiny i ostre sądy, brak kredytu, odmowa
 5     I,  VI  |         to nasz człowiek. On ma ostre pazury, on jest zupełnie
 6     I,  XIII| kamaszki i pozostawiał w środku ostre końce szpilek; tak zapewniał
 7     I,  XIII|        mu twarz powlekać jakieś ostre zniechęcenie i nuda.~- Jak
 8     I,  XIV | posiniały, odsłaniając długie i ostre jak u wilka zęby.~- Suka! -
 9     I,  XIV |         na miasto i darły się o ostre szczyty.~Położył się raz
10    II,  I   |       dymem, a wtedy zapuszczał ostre spojrzenie czarnych, bardzo
11    II,  I   |     wąskie zielonawe grzbiety i ostre głowy szczupaków, przyczajonych
12    II,  I   |    przycichało wszystko i wtedy ostre i przenikliwe głosy dzwonków
13    II,  III |       poczynało zbyt jaskrawe i ostre promienie.~Siedziała jeszcze
14    II,  III |        grzbiety ryb i kaleczyły ostre skrzydła jaskółek.~A w głębi
15    II,  III |      smugi mroku, podarte przez ostre, miedziane połyski zachodzącego
16    II,  X   |       poruszały, a oczy rzucały ostre, mocne błyskawice; zagryzała
17    II,  XIV |    przez czuby drzew i grzbiety ostre dachów.~Od rzeki, od drzew
18    II,  XX  |      chwytał spieczonymi ustami ostre powietrze i wskroś śnieżnych