Tom,  Rozdzial

 1     I,  XIV |         spoglądał z podziwem na Malinowskiego, że siedzi tak spokojnie
 2     I,  XIV |     schodów wrócił i szepnął do Malinowskiego:~- Adaś, pożycz mi na parę
 3     I,  XIV |       herbatę, Szulc patrzył na Malinowskiego, który z tym swoim wiecznym
 4    II,  II  |         graliście w niedzielę u Malinowskiego?~- Graliśmy, zaraz powiem -
 5    II,  IV  |          muszę teraz iść szukać Malinowskiego, trzy dni już nie był w
 6    II,  IV  | niepokoiła go długa nieobecność Malinowskiego, z którym mieszkał i z którym
 7    II,  IV  | miesięcy oczekiwania na posadę.~Malinowskiego w domu nie było, mieszkanie
 8    II,  IV  |     czegoś dowiedzieć, ale nikt Malinowskiego nie widział od dni kilku;
 9    II,  IV  |    powietrze.~- Dawno widziałeś Malinowskiego?~- Ze dwa tygodnie nie był
10    II,  XII |     nowego? - zapytał półgłosem Malinowskiego przyglądając się skrzeniem
11    II,  XII |         mu się nie podobał głos Malinowskiego i jego ruch.~- Ten smolipysk
12    II,  XIX |        wami, nie zaglądałbym do Malinowskiego, on ma minę wściekłego psa
13    II,  XIX |     rzucił brutalnie, bo spokój Malinowskiego rozdrażniał go.~- Coś zrobił
14    II,  XIX |     zatrząsł, zobaczył w oczach Malinowskiego wyrok śmierci.~- Sprobuj,
15    II,  XIX |     siły spętanej.~Za pogrzebem Malinowskiego poszła tylko garstka znajomych
16    II,  XIX |       księdza nie było. Chowali Malinowskiego jako samobójcę i mordercę,
17    II,  XIX |   wzruszał do głębi widok Adama Malinowskiego, który odprowadził matkę
18    II,  XXII|         zebraniach muzycznych u Malinowskiego.~- Pan Maks prosi przeze