Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |            jakimś damom przechodzącym.~- Ładne kobiety te Polki, ale moja
 2     I,  III |                  śliczna kobieta. - I ma ładne brylanty. - Więc pan jutro
 3     I,  V   |              wykrzyknął zdziwiony.~- Co, ładne, prawda? - szeptał z dumą
 4     I,  V   |                 zlewały się barwy.~- Co, ładne, prawda? - wołał uszczęśliwiony
 5     I,  V   |                  powiedziałem, bo one są ładne, tylko zaśpiewaj pan jeszcze.~
 6     I,  VIII|                  do tego.~- Są i w Łodzi ładne kobiety.~- Słowo honoru,
 7     I,  VIII|                  nie zrobi, raz, że mają ładne nogi i lubią je pokazywać,
 8     I,  XI  |                   to się rusza.~- Bardzo ładne farby! - mruknął któryś.~-
 9     I,  XI  |           słychać, o! a te kwiaty są tak ładne, jakby były robione, i pachną
10     I,  XIII|                  zajmują?~- Takie są tam ładne wzruszające kawałki, że
11     I,  XIV |            otaczały jego wysokie, bardzo ładne czoło i długą, cierpiącą
12    II,  II  |              Ogniem i mieczem. Mnie Mery ładne kawałki z niej czytała.~
13    II,  II  |              fabryce Trawińskiego płacą! Ładne położenie dla fabryki, która
14    II,  VII |              ładnej sali, gdzie bym miał ładne obrazy, ładne rzeźby, ładną
15    II,  VII |             gdzie bym miał ładne obrazy, ładne rzeźby, ładną architekturę,
16    II,  VII |              rzeźby, ładną architekturę, ładne ceremonie i ładny kawałek
17    II,  X   | sentymentalizować, bardzo zwykłe rzeczy. Ładne to, ale zupełnie niepotrzebne,~-
18    II,  X   |               czy inne, niech tylko będą ładne, jeśli są kochankami a bogate -