Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |        surowego perkalu, obciągnął~gruby kaftan, w jaki był ubrany,
 2     I,  III |        mówić. Ja w niego, że zrobi gruby interes, tak wierzę jak
 3     I,  III |          jego majątków. Był pan na gruby sposób! I nic mu już nie
 4     I,  III |    czwartego siedział jakiś niski, gruby Niemiec.~Przywitał się z
 5     I,  V   |            krzyczał jakiś wysoki i gruby Niemiec łamaną polszczyzną.~
 6     I,  VI  |         głupie uczciwości, bo tu o gruby grosz idzie.~Krzyczeli wszyscy
 7     I,  VI  |       zrobienia plajty, obmacywały gruby pugilares, w którym czegoś
 8     I,  VIII|            w ręce z pośpiechem, bo gruby, huczący świst przedzierał
 9     I,  IX  |            zapytuje listownie, czy gruby Szwab, to niby ty, nie schudł,
10     I,  X   |           Heta! wio! - wykrzykiwał gruby chłopak pchając przed sobą
11     I,  XI  |    kosztuje drogo - mówił z powagą gruby Knaabe, ze znawstwem stukając
12     I,  XII |            da... o tyle się zrobi.~Gruby nie odpowiadał, bo miał
13     I,  XIII| wyskakiwała nad dach pałacyku niby gruby wańtuch wełny, był pokój
14    II,  XII |            podniosła za powozem.~- Gruby łajdak! - pomyślał o nim
15    II,  XIII|            Pięćdziesiąt tysięcy to gruby grosz. Pan mnie w rękę za
16    II,  XIII|    dziesięć tysięcy rubli; oj, oj, gruby kapitalista! Zaśmiał się.~-
17    II,  XIII|            papierów.~- To pieniądz gruby - poprawił Moryc.~- Tak,
18    II,  XIV |         środku salonu rozciągnięto gruby dywan z linoleum, odpowiednio