Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |   olbrzymie kontury maszyn.~Nie chciało mu się iść do roboty. Było
 2     I,  II   |      łeb pod koło, jemu się nie chciało pracować, a jemu się chciało
 3     I,  II   |    chciało pracować, a jemu się chciało okraść fabrykę! My teraz
 4     I,  II   |   miasteczka Łodzi, kużdymu się chciało kortów, zygarka i rozpusty!
 5     I,  V    |      dreszcz zdenerwowania. Nie chciało mu się siedzieć, a czuł
 6     I,  V    |    kombinacja - myślał, ale nie chciało mu się dalej patrzeć.~-
 7     I,  VII  | kopiejek, tobie się dzisiaj nie chciało, tyś symulował śpiewanie.
 8     I,  VIII |        nie rzekł nic, bo mu się chciało kląć ze złości.~Ujęła go
 9     I,  IX   |         złudzenia prawdziwe, że chciało się podnieść te kwiaty lub
10     I,  X    |        w podobnym nastroju.~Nie chciało mu się iść do domu, nie
11     I,  X    |         mu się iść do domu, nie chciało mu się nawet wstąpić na
12     I,  X    |         nie odzywał się, bo nie chciało mu się mówić nawet.~- Co
13    II,  I    |    głosu wtedy, gdy mu się kląć chciało, musiał być uprzejmym, uśmiechniętym,
14    II,  II   |         wariatki. Rózie się nie chciało pisać do Szai, to ona cały
15    II,  VII  |    wytrzymać na jednym miejscu, chciało się jej iść do ogrodu lub
16    II,  IX   |   projektu Anki, bo mu się spać chciało.~- A propos panny Grunspan -
17    II,  XI   |         rozrzewnienia śmiać się chciało z jej dzieciństwa, więc
18    II,  XXIII|        przenikała wszystko - że chciało się iść, śpiewać, krzyczeć,