Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |           A teraz będziemy się bawić! - szepnął skonczywszy rzucać,
 2     I,  VI   |         dlaczego nie miała się bawić, to dobrze jest widziane
 3     I,  VII  |    obchodzi, chcecie się tylko bawić, a najszaleńsza zabawa kończy
 4     I,  VIII |     facet zaczął interesować i bawić.~- Aha, zaraz. Idę Piotrkowską,
 5     I,  IX   |     nasi szwa-growie mogli się bawić.~Przerwał, bo dzwonek zadźwięczał
 6     I,  IX   |       porę się oburzać, śmiać, bawić, gniewać, pracować, ba!
 7     I,  X    |     Nie bardzo musiałyście się bawić w teatrze?~- Przeciwnie!
 8     I,  X    |        i potrzebujesz się nami bawić, więc istotnie stajemy się
 9     I,  XII  |       czas.~- Nie miał cię kto bawić w chorobie?~- Istotnie,
10     I,  XIII |   wierzyć będzie? Zaczynał się bawić tą rozmową.~- A, jak pan
11    II,  II   |        mogli siedzieć na wsi i bawić się, to by z pewnością nie
12    II,  II   |           Muszą się tam dobrze bawić?~- Róża się nudzi, a w Meli
13    II,  VI   | powtórzę, że my nie możemy się bawić w filantropię.~- Ja zaś,
14    II,  VII  |       na Maksa, usiłującego ją bawić, tylko śledziła Karola i
15    II,  IX   |        skończę, zacznę dopiero bawić się w filozofowanie.~- A
16    II,  XVI  |      krzesło.~- Wy lubicie się bawić z cudzymi żonami, was nic
17    II,  XVIII|        aby uwodzić kobiety lub bawić się, jadę żyć wolno i swobodnie.
18    II,  XXIII|  milionerów.~Bo i cóż go miało bawić?~Kobiety! Ach, kochał ich