Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         nazywano tę salę, tonęła w zmroku. Pod okapami wiszącymi nisko,
 2     I,  II   |        cicho i jak cienie ginęły w zmroku; wózki z łoskotem wjeżdżały
 3     I,  III  |        rozlewały się i martwiały w zmroku coraz gęstszym, w którym
 4     I,  V    |          były zasłonami i tonęły w zmroku, w którym tylko błyszczały
 5     I,  V    |            tonęła w jakimś rdzawym zmroku, z którego wynurzali się
 6     I,  VII  |            fabryk, i bieliły się w zmroku pomiędzy niskimi krzewami
 7     I,  IX   |      dachów i ginęły w zapadającym zmroku, znacząc tylko swoje istnienie
 8     I,  IX   |     chciałem się przejść.~- Łódź o zmroku bardzo ładna. Ja co dzień
 9     I,  XII  |           że obiecał być dzisiaj o zmroku u Lucy, nie poszedł.~Teraz,
10     I,  XVI  |         miasto brudnymi łachmanami zmroku, z którego zaczęły z wolna
11    II,  III  |            razem z nimi schodził o zmroku.~Podbudzał go jeszcze do
12    II,  III  |      majaczących żółtymi plamami w zmroku.~Borowiecki uśmiechnął się
13    II,  VII  | przeciągnęło się dosyć długo, bo o zmroku podano obiad w wielkiej
14    II,  XV   |             Anka czytała do samego zmroku, jej czysty głos o głębokich
15    II,  XXI  |         wychodziły okna chorego.~O zmroku i wiatr umilkł, zrobiła
16    II,  XXII |         bardzo uradowany.~Potem, o zmroku, gdy przez okna zaczęły
17    II,  XXIII|           się z wolna w zielonawym zmroku, jaskółki zaczęły świergotać