Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI   |   interesów! - krzyczała i łzy żalu, gniewu i oburzenia błyszczały
 2     I,  XI   |     tak dobrze.~- Więc zamiast żalu powinna pani zapłacić mi
 3    II,  VI   |        aby ukryć nie tę trochę żalu, ale niepokonany ból, co
 4    II,  VIII |       w całej grozie goryczy i żalu, ale równocześnie oddawała
 5    II,  VIII |      głosem i taki mocny spazm żalu skręcał jej serce, że Mela
 6    II,  VIII |    dalej, do Róży, płaczącej z żalu, że ją nikt nie kochał.~-
 7    II,  X    |   mojego syna, to płakałabym z żalu nad nią. Chcesz, to przeczytaj
 8    II,  XI   |  gorączkowo głosem pełnym łez, żalu i oburzenia.~- Ani mi się
 9    II,  XI   | gorączkowym, pełnym głębokiego żalu głosem i łzy jak groch zaczęły
10    II,  XI   |        bezsilnej wściekłości i żalu, aż mu łzy zaszkliły się
11    II,  XVI  |       uczuciem niemocy i jakby żalu, że to już skończone, że
12    II,  XVII |    znowu serce się jej rwało z żalu nad nim.~A bywały chwile,
13    II,  XVIII|   jakąś dal i nie mógł stłumić żalu, jaki go przepełnił za odjeżdżającym.~-
14    II,  XIX  |    pełne skargi i bezbrzeżnego żalu.~Przez cmentarz, pełen rozgniłych
15    II,  XXI  |      na mnie, nie miej do mnie żalu, ale nie mogę. Widzisz,
16    II,  XXI  |   Borowiecki nie miał do niego żalu, bo odczuwał jego stan,
17    II,  XXII |    serce i oczy gorzkimi łzami żalu.~Płakała długo i bardzo