Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |  Borowiecki, przystając i topiąc spojrzenie w tym chaosie kominów, majaczących
 2     I,  III |        ale pochwyciwszy proszące spojrzenie młodej dziewczyny, siedzącej
 3     I,  V   | niecierpliwie, rzucił pogardliwe spojrzenie spod wypukłych niebieskich
 4     I,  VIII|        na niego bardzo serdeczne spojrzenie.~Stał chwilę na trotuarze
 5     I,  IX  |       tryumfująco spoglądał, ale spojrzenie gasło szybko i już mrocznymi,
 6     I,  X   |      szepnęła czując jego gorące spojrzenie.~- Co ci jest? - zapytał,
 7     I,  XI  |    porywczo, bo go irytowało jej spojrzenie i ta chętka udręczania,
 8     I,  XI  |         oczy na swej twarzy i to spojrzenie, które paliło, przenikało
 9     I,  XII |    zegarek i ironiczne, złośliwe spojrzenie rzucił na kotarę, przysłaniającą
10     I,  XIII|     ulicę.~Halpern podchwycił to spojrzenie i zaczął:~- Pan się przypatruje
11    II,  I   |         a wtedy zapuszczał ostre spojrzenie czarnych, bardzo żywych
12    II,  III |   Myszkowski i zaspane, ociężałe spojrzenie podniósł na Borowieckiego.~-
13    II,  VI  |  milczeniu wytrzymał przenikliwe spojrzenie Szai.~- Od dzisiaj będziesz
14    II,  VI  |      miejsca, ale schwycił takie spojrzenie Meli, które mówiło co innego
15    II,  XV  |         jego drwiąco-dziękczynne spojrzenie, jakie jej rzucił.~A potem
16    II,  XV  |        aby coś powiedzieć, bo to spojrzenie zmroziło jej zapał dawny.~-
17    II,  XV  |      podniosła na niego pytające spojrzenie.~- Panno Anko, dlaczego