Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI  |                 Te ostatnie słowa były nieprawdą, ale włożyła w nie całą
 2     I,  XIII|              świętości mu znane, że to nieprawda, że kamaszki w środku są
 3     I,  XIV |                ją nawet pod rękę.~- To nieprawda! to nie mogła być... - zawołał
 4     I,  XIV |               cały wieczór w domu.~- A nieprawda, był pan na bibce, bo ma
 5     I,  XIV |                mi nie potrzeba, mam!~- Nieprawda. Proszę pokazać pugilares.
 6     I,  XIV |                 Kupiłem u fotografa.~- Nieprawda!~- Kiedy pani nie wierzy,
 7     I,  XIV |             nią nie patrzę, nigdy.~- A nieprawda! - wykrzyknęła energicznie. -
 8     I,  XVI | niedowierzaniem.~Nie, to nie może być.~Nieprawda, zaprzeczali niektórzy stanowczo.~
 9    II,  I   |              mój kochany, ze sto razy, nieprawda, panie Adamie? - zwrócił
10    II,  I   |                się dobrze miał, ale to nieprawda. Jak się w Łodzi nazywałem
11    II,  II  |       operetkową. - Ja mam dobre ucho, nieprawda?~- Istotnie zadziwiające -
12    II,  XV  |        szepnęła do siebie.~Ale to była nieprawda, obchodziło ją to więcej
13    II,  XV  |               I prawda.~- Nie, zupełna nieprawda, przywidzenie dla mnie bardzo
14    II,  XVI |                wszystko jest prawda?~- Nieprawda! - odparł mocno i stanowczo
15    II,  XVI |                panem. No, ale skoro to nieprawda, to nie ma się pan czym
16    II,  XVI |               Ależ, panie, mówiłem, że nieprawda, daję panu słowo, że ani
17    II,  XVI |                przysięgnij, że to jest nieprawda! - zawołał mocno, wyciągając