Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI  |        rozumie, i żeby mnie swoim krzykiem nie nudziła, bo może mi
 2     I,  VII |       beznadziejnym, wznosiły się krzykiem ostrym, przejmującym, który
 3     I,  VIII|   zaszumiały głośniej lub wrony z krzykiem zrywały się z drzew i leciały
 4     I,  VIII|         przytulała się do niego z krzykiem przerażenia i trzęsła się
 5     I,  XV  | dziedziniec fabryczny, biły się z krzykiem stada wróbli i ćwierkały
 6     I,  XV  |         tym ostatnim, śmiertelnym krzykiem - posępny jak te czworoboki
 7     I,  XVI |         pociągów leciały z dzikim krzykiem do remiz.~A niżej, ze składów
 8    II,  I   |      napełniały powietrze wesołym krzykiem.~Anka siadła na progu ganku
 9    II,  III |          gwarem, dzieci zaczęły z krzykiem gonić się po alejach, a
10    II,  IV  |        środku drogi tarzały się z krzykiem gromady dzieci, a od jednego
11    II,  IV  |           rzuciła się z obłąkanym krzykiem w korytarz, aż sąsiedzi
12    II,  IV  |        niby sine widmo tańczyło z krzykiem bydlę olbrzymie.~Adam nie
13    II,  VI  |          Szai, przygłuszony nieco krzykiem czyimś:~- Woźni!~- Niech
14    II,  X   |          podnosiła się i goniła z krzykiem, psy odpowiadały jej krótkim
15    II,  XIX |           i tarzali się z głuchym krzykiem, bili głowami o asfalt,
16    II,  XIX |      siebie i runęli ze strasznym krzykiem na tłoki i pomiędzy przebiegające
17    II,  XXI |         nie do opisania, ludzie z krzykiem obłąkanych wybiegali z pawilonów,