Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |   geniuszu przemysłowego; musiał czuć pod nogami, w sobie, te
 2     I,  III |     nadawały mu coś drapieżnego.~Czuć było w nim silną wolę i
 3     I,  V   |          dobry chłop, Moryc, ale czuć cię na milę szachrajem.~*~* *~
 4     I,  VI  |           oddychali wiosną, jaką czuć było w powietrzu, i szli
 5     I,  VI  |      innych kobiet, ale zaczynam czuć i myśleć inaczej. Ty masz
 6     I,  VIII|        jedyny. Widzisz, będę się czuć bezpieczniejszą. Nie dałbyś
 7     I,  IX  |   nędznych, pokrzywionych domów. Czuć było, że te wielkie gmachy,
 8     I,  IX  |     wszystkich kłopotach życia i czuć się otoczonym przez rodzinne
 9     I,  X   |      nawet, czy można tak bardzo czuć, tak zupełnie oddać się
10     I,  XI  |          głowie lekko pochylonej czuć było znękanie, jakie bywa
11     I,  XI  | zaczynali już odchodzić.~- Farbę czuć - zawołał Knaabe pochylając
12     I,  XII | powiedział, ale pod tym cynizmem czuć było jeszcze wzburzenie
13     I,  XIII|          stylu pompejańskim, ale czuć było, że tutaj się nikt
14     I,  XV  |     rodziny, niechby już raz nie czuć własnej bezsilności.~Nie,
15     I,  XVI |          milionów!~Mieć miliony, czuć je w swoim ręku, otoczyć
16    II,  XIV |    podoba ci się?~- Przystojna i czuć, że ma temperament, że...~-
17    II,  XVII|        chciał obracać milionami, czuć się otoczonym setkami maszyn,