Tom,  Rozdzial

 1    II,  I   |  dopiero nad ranem.~Prócz pana Adama nikt dobrze nie spał tej
 2    II,  I   |   piskiem ptasim widokiem pana Adama, krążyły nad domem i jak
 3    II,  I   |      zawadzi.~Usiadł obok pana Adama, spoconą twarz wytarł połą
 4    II,  I   |     ręce z dziesięć razy, pana Adama w oba policzki, a księdza
 5    II,  IV  | słuchał, myślał, gdzie znaleźć Adama, obleciał bezwiednie oczami
 6    II,  IV  |       Horn poszedł do rodziców Adama, żeby się dowiedzieć o niego,
 7    II,  XV  |  wiedząc, o co im chodzi.~Pana Adama też za nią wtoczyli.~Na
 8    II,  XV  |       gdyby nie wzgląd na pana Adama, byłaby natychmiast wyjechała
 9    II,  XVI |    słuchać musiał wymówek pana Adama i krzyków Zajączkowskiego,
10    II,  XVII| zmieniając ani w chorobie pana Adama, ani w stosunku jej do Karola,
11    II,  XIX | garstka znajomych i przyjaciół Adama, bo dzień był straszny,
12    II,  XIX |        wzruszał do głębi widok Adama Malinowskiego, który odprowadził
13    II,  XIX |       i poszedł odwiedzić pana Adama i Ankę przypuszczając, że
14    II,  XIX |     zaraz zaprowadziła do pana Adama.~- Stachu! jak się masz,
15    II,  XXI |        powróciły na twarz pana Adama spokój, a nawet pewną wesołość.~
16    II,  XXII|      od pożaru i pogrzebu pana Adama, na którym Anka nie była;
17    II,  XXII| zakończona nagłą śmiercią pana Adama, pozostawiła w niej głębokie