Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |     świeciły dziwnie; nie mógł ze wzruszenia trafić z binoklami na nos.~-
 2     I,  III  |     wszystko się w nim trzęsło ze wzruszenia nadmiernego, pierwszym jego
 3     I,  V    |      małpia długa twarz drgała ze wzruszenia.~ ~
 4     I,  VII  |        jej twarz pokrył rumieniec wzruszenia.~Pozostał, ale siedział
 5     I,  VII  |         siwe brody trzęsły się ze wzruszenia. Porywały ich własne głosy
 6     I,  XI   |      gniewu.~Nozdrza mu drżały ze wzruszenia tłumionego, a czarne, o
 7     I,  XII  |      twarz zadrgała gwałtownie ze wzruszenia, ale się wnet opanował,
 8    II,  I    |         fajka latała mu w ręku ze wzruszenia.~Pykał, ale że nie mógł
 9    II,  III  |    złotymi rzęsami pociemniałe ze wzruszenia oczy i stała chwilę, bezradnie
10    II,  III  |           głowa trzęsła mu się ze wzruszenia.~- Powiedziałem panu, że
11    II,  VI   |        oczami, serce mu drżało ze wzruszenia, chciał uciec, aby się nie
12    II,  VI   |      przecząco, nie mógł mówić ze wzruszenia.~Wtedy Wysocki, nie namyślając
13    II,  VII  |           stulając usta drżące ze wzruszenia.~I gdy wchodzili do salonu,
14    II,  VIII |           o czym mówiła, drżał ze wzruszenia i leciał oczami za Melą,
15    II,  XV   | rozrzewnienie, mówić nie mogła ze wzruszenia, więc pan Adam przemówił
16    II,  XXIII|      siadając w dorożkę.~Drżał ze wzruszenia, duszę mu obsiadły mary