Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII |         pochylił niżej głowę, aby ukryć złośliwy, tryumfujący uśmiech.~-
 2     I,  VIII |        odwrócił tylko twarz, żeby ukryć łzy, które mu się strumieniem
 3     I,  VIII |           ten telegram i nie mógł ukryć zadowolenia.~- Dobre wiadomości,
 4     I,  VIII | przykucając na środku pokoju, aby ukryć nogi.~Postawił pantofelek
 5     I,  XIII |         zważała.~Nie umiała nawet ukryć tego, że się jej Karol bardzo
 6     I,  XIV  |          siadając na końcu, ażeby ukryć wzburzenie i pomieszanie,
 7    II,  III  |           bezładnie, bo nie mogła ukryć i stłumić pomieszania, jakim
 8    II,  V    |         gorąco Wilczek, nie mogąc ukryć radości, jaką mu sprawiła
 9    II,  VI   |    Pobiegł spiesznie do niej. aby ukryć nie tę trochę żalu, ale
10    II,  VI   |          pasów, aby pomiędzy nimi ukryć ból wstydu i żałości.~Horn
11    II,  XIII |      Ukryła twarz w poduszce, aby ukryć łzy, aby nie wiedzieć mówiącego,
12    II,  XIV  |    złością i wykręcał wąsiki, aby ukryć pomieszanie i twarz z prawej
13    II,  XVIII|    Kurowskiego i podrwiwając, aby ukryć wzruszenie, wyszedł.~- Wariat! -
14    II,  XIX  |           kołnierz od futra, żeby ukryć rozgorzałą wzburzeniem twarz
15    II,  XXI  |       chwytając się za głowę, aby ukryć pomieszanie, aby się choćby
16    II,  XXIII|    szepnęła przymykając oczy, aby ukryć łzy głębokiego współczucia,