Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII |    Borowiecki wysunął się już przedtem.~Bucholc opadł z jękiem,
 2     I,  IX   |     się ucieszyć.~- Jeżeli ją przedtem licho nie weźmie - szepnął
 3     I,  XI   |  bratowej?~- Tak, jakoś nigdy przedtem nie mogłem się wybrać.~-
 4     I,  XI   |  zostają znowu tym, czym były przedtem, tj. niczym.~- Co ja jej
 5     I,  XI   |       gwar z większą siłą niż przedtem wionął po salonie.~Lokaje
 6     I,  XI   |      własnego stanu, bo nigdy przedtem nie czuł się tak bardzo
 7     I,  XII  |  zdenerwowanym i znużonym niż przedtem.~Zyskał tylko to, że pozbył
 8     I,  XVI  |     cen bawełny do niebywałej przedtem ceny.~Bucholc umarł! Ta
 9     I,  XVI  |   pogrzeb, jakiego Łódź nigdy przedtem nie widziała.~Wszystkie
10    II,  I    |      Już was nie było, boście przedtem uciekli! Jasiek, a daj no
11    II,  I    |       Sześć lat bez mała.~- A przedtem? - zapytała z uśmiechem
12    II,  I    |       dopiero odpowiedział:~- Przedtem panienko, to ja byłem głupim
13    II,  V    |     panu pierwszemu, bo nigdy przedtem nie potrzebowałem się usprawiedliwiać
14    II,  VIII |       mój list, nie przychodź przedtem!~Szeptała prędko, chwyciła
15    II,  XV   |     samo słyszałem, kto mi to przedtem mówił? Aha! - myślał i przypominał
16    II,  XVIII| siebie. Wy jesteście bankruci przedtem, zanim zaczęliście cośkolwiek