Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |         z jakąś zawistną nieomal pogardą, zirytowany tym przepychem,
 2     I,  V    |          Donkiszoci! - splunął z pogardą na własne nogi i śmiał się
 3     I,  VII  |      wielki dziedzic! - plunął z pogardą i nienawiścią.~- Przysłać
 4     I,  VII  |          mu szwindlami obrzucali pogardą i nienawiścią.~Szaja nie
 5     I,  XI   |            myślał i bolała go ta pogarda i nienawiść coraz silniej.~ ~
 6     I,  XII  |         ona dzisiaj przekreśliła pogardą pełną nienawiści.~Nie był
 7     I,  XII  |        przyszło coś, taka choćby pogarda kobiety kiedyś kochanej,
 8     I,  XIV  | zielonymi oczami, w których była pogarda i niechęć.~- Ale nigdy nie
 9    II,  III  |        mocną, prawie nienawistną pogardą,~- Prawda, to tylko Żydówka,
10    II,  III  |        skrzeń.~- To się nazywa - pogarda! - myślał widząc jeszcze
11    II,  V    |  narzekań i z nie ukrywaną wcale pogardą traktował ten tłum kobiet
12    II,  V    |  będziemy.~- Jak ja w tej chwili pogardą pana, którą słyszę w głosie.~-
13    II,  IX   |      głosu i zionęła całą rasową pogardą dla Żydów.~Wysocki słuchał
14    II,  XII  |          parobków - odpowiadał z pogardą, ale przy jednej rzekł:~-
15    II,  XVIII|       nawymy-śla, obrzuci rasową pogardą i nienawiścią, to my z rozpaczy
16    II,  XXI  |          te obrazy przeszłości z pogardą i z nienawiścią.~Dosyć się