Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |       jest sławna z tego.~Horn odszedł, usiadł przy biurku i błądził
 2     I,  VIII | telegramie Moryca.~Jeszcze nie odszedł, kiedy go znowu przywołał
 3     I,  VIII |    żony nie było, a Borowiecki odszedł, bo dano mu znać, że go
 4     I,  XI   |        się skłonił i spiesznie odszedł, bo niemiłe, wprost przykre
 5     I,  XI   |    posadził na swoim miejscu i odszedł do grupy mężczyzn, którzy
 6    II,  I    |   rozświecone teraz.~Karol nie odszedł, bo rozległ się trzask zapałki
 7    II,  III  |       nic nie odpowiedział, bo odszedł spiesznie, a Moryc pochodził
 8    II,  VI   |   dopiero po takim sprawdzeniu odszedł długą ulicą pomiędzy maszynami,
 9    II,  VI   |      dłoń rozpalonymi rękami i odszedł w gąszcz maszyn; transmisji
10    II,  VI   |  spocone, rozwichrzone włosy i odszedł spiesznie, jakby zawstydzony.~
11    II,  VII  |   odpowiedział Karol drwiąco i odszedł, przywoływany przez Ankę,
12    II,  VII  |        mu nie odpowiedział, bo odszedł i przysiadłszy przy grupie
13    II,  XVII |       czego dojść muszę.~Moryc odszedł nic nie mówiąc.~Karol już
14    II,  XXIII|      szastania się po salonie. Odszedł zdumiony, bo nie poznawał
15    II,  XXIII|      seledynowego nieba...~Ale odszedł rychło, targnięty jakąś
16    II,  XXIII|         że uścisnął jej rękę i odszedł spiesznie, aby się nie zdradzić