Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  | majątkiem? liczyli go lekko na dwieście tysięcy.~- A on teraz liczy
 2     I,  III  |       cicho Moryc.~- Będzie ze dwieście - odpowiedział tak samo, .
 3     I,  V    |     której mogło się pomieścić dwieście osób, obstawionej ciemnymi,
 4     I,  VIII |       protegujesz, niech dadzą dwieście rubli i niech idzie się
 5     I,  IX   |   porządnie, bardzo porządnie; dwieście pięćdziesiąt tysięcy asekuracji
 6     I,  IX   | przeszłym roku zrobiła obrotu? Dwieście trzydzieści milionów rubli -
 7     I,  IX   |  rachunek?~- Masz. Dwa tysiące dwieście lirów, to za bezcen.~- Tak...
 8     I,  XI   |        aby powrócił do niej.~- Dwieście tysięcy w wysortowanych
 9     I,  XI   |       Sto tysięcy, kaprysów za dwieście, a rozumu za trzy grosze -
10     I,  XII  |    żniw...~- Mają wam zapłacić dwieście rubli. Trzeba wam iść do
11    II,  II   |   telegrafowała, cały list, ze dwieście wierszy!~- Muszą się tam
12    II,  III  |    kosztować ten Ciechocinek? "Dwieście rubli." Skąd ja mogę wziąć
13    II,  XI   |        rok.~- Nie mogę. Za rok dwieście, nie opłaci mi się taniej
14    II,  XIII |    minus, jestem wart najmniej dwieście tysięcy rubli, ja jestem
15    II,  XIII |       taka. że Grosglik jak da dwieście, to jeszcze będzie zięcia
16    II,  XXIII|    Knaabe, która mogła mieć ze dwieście tysięcy posagu.~Siedział