Tom,  Rozdzial

 1     I,  I  |   prawie słuszność - powiedział twardo Borowiecki podnosząc zimne,
 2     I,  II |    wszystko jedno-szepnął dosyć twardo.~- Ale nam nie jest wszystko
 3     I,  III|       brwi prawie ciemne, czoło twardo modelowane nadawały mu coś
 4     I,  III|        to pani? - zapytał dosyć twardo.~- A bo chcę - odparła rezolutnie -
 5     I,  V  |        Niech zdechnie! - rzucił twardo.~"A ja z czworgiem dzieci
 6     I,  VII| ludzkich punktów - odpowiedział twardo i podniósł się oglądając
 7     I,  VII|       klęski ogólne, Szaja stał twardo, ciągle stare pawilony paliły
 8     I,  IX |       bez pieniędzy nie - mówił twardo.~- A nie, nigdy, raczej
 9     I,  XI |       courant.~Powiedział dosyć twardo, podniósł się i zaraz przyprowadził
10     I,  XII|     łuki nad oczami, świecącymi twardo i surowo.~Teraz dopiero
11     I,  XV |            Żegnam pana! - rzekł twardo Jaskólski i odwrócił się
12    II,  I  |         święta do rodzin, stała twardo i wyzywająco patrzyła na "
13    II,  III|         wyrównane - mówił dosyć twardo, bo go irytował ten protest
14    II,  IV |         do Kesslerów! - szepnął twardo i zielone oczy błysnęły
15    II,  XIV|     bujać - odpowiedziała dosyć twardo i zapatrzyła się przez nieosłonięty