Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI   |     pogardliwie.~- Ma Franciszek szczęście, że ja mam dzisiaj dobry
 2     I,  VII  |        Stanął na fundamentach.~A szczęście szło za nim nieodstępnie;
 3     I,  VIII |         Niech diabli wezmą takie szczęście. Trzeci już raz stoję na
 4     I,  IX   |          skarby, i ten spokój, i szczęście, jakim oddychał.~- Co począć? -
 5     I,  IX   |         otoczonym przez rodzinne szczęście,~- Żenisz się przecież,
 6     I,  XV   |      panu pomóc, a że na pańskie szczęście od kilku dni jest w magazynach
 7    II,  VIII |  jutrzejszej przysłaniało obecne szczęście, uciekała od niego, chciała
 8    II,  VIII |       Przecież i mnie należy się szczęście, i ja potrafię kochać, i
 9    II,  XVI  |       wyrzutem.~- Jakże, pańskie szczęście jest moim szczęściem -~powiedziała
10    II,  XVII |       szczęśliwa. Gdzież jest to szczęście, gdzie? - skarżyła się boleśnie
11    II,  XXIII| nadzwyczajne, ekstatyczne jakieś szczęście.~- Cóż mi dały? - myślał
12    II,  XXIII|   zadowolenie?~- A nawet zupełne szczęście, szczęście spełnianego obowiązku
13    II,  XXIII|         nawet zupełne szczęście, szczęście spełnianego obowiązku i
14    II,  XXIII|     Dlatego ja przegrałem własne szczęście - myślał wspominając Ankę
15    II,  XXIII|    poznania.~- Przegrałem własne szczęście!... Trzeba je stwarzać dla