Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |        kołnierz, pozapinał się starannie i wyszedł.~Deszcz mżył bezustannie
 2     I,  II  |    jego długa, koścista twarz, starannie wygolona i świecąca bladoniebieskimi,
 3     I,  III | ozdobiona prześlicznymi wąsami starannie utrzymywanymi i usta o spodniej
 4     I,  III |     przyglądał się swoim rękom starannie utrzymanym, i gonił bezwiednie
 5     I,  V   |      mu wciąż opadały na twarz starannie wygoloną.~Kobieta list wydobyła
 6     I,  XI  |     razem z ciotką. Wytarł się starannie, uczesał, przypiął wykładany
 7     I,  XI  |     wąsy i brodę miał wygolone starannie.~Podnosił brodę tak wysoko,
 8     I,  XII |     zbudziło w nim na nowo tak starannie pogrzebane światy.~Patrzał
 9     I,  XIII|       Szykował się do niej tak starannie, że Maks mruknął niechętnie:~-
10     I,  XIII|  zaczął oglądać kwiaty, bardzo starannie hodowane i przysłaniające
11     I,  XIII|   doktor, obejrzawszy go dosyć starannie.~Bucholc zaczął mu opowiadać
12    II,  III |        róg chusteczki i bardzo starannie wytarła poczernienie.~-
13    II,  III |     daję, że nie!~Obejrzała mu starannie twarz.~Pocałował ją w rękę,
14    II,  XI  |   Karol?~Oglądał się w lustrze starannie i swoim ostrym, jakby przyczajonym
15    II,  XIX |        się pewnego dnia bardzo starannie i poszedł odwiedzić pana