Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   | maszynami, co chwila któryś się pochylił, przypatrywał walcom, dolewał
 2     I,  III  |       Mogęż ją zaraz wysłuchać? Pochylił głowę ku niej i spoglądał
 3     I,  V    |     niechta będą na zdrowie - i pochylił się także do nóg.~- No,
 4     I,  VIII |        zaskarżyła do sądu.~Horn pochylił niżej głowę, aby ukryć złośliwy,
 5     I,  X    | zsączała na pościel.~- Antoś? - pochylił się nad poduszką ku bladej,
 6     I,  XI   |       jej głosie.~- Dziękuję... Pochylił głowę.~- Żegnam pana - powiedziała
 7     I,  XI   |       kieszenie, wypiął brzuch, pochylił głowę na piersi i przypatrywał
 8     I,  XII  | nalepionych sinych wałków waty.~Pochylił się nad bufetem, oblizywał
 9    II,  I    |      niebieskie, poczciwe oczy. Pochylił się również po dawnemu do
10    II,  VI   |           Nic... cóż mi ma być?~Pochylił głowę, oparł twarz na szybie
11    II,  VI   |     przy sobie, w rękę chorego, pochylił się nad nim i szepnął:~-
12    II,  IX   |       stary Baum wstał sztywno, pochylił się nad umarłą, dotknął
13    II,  XV   |      tak mało cię obchodzę, co?~Pochylił się nad nią i zajrzał w
14    II,  XXII |   zarzewie pozostawiło w duszy, pochylił głowę nisko i szepnął cicho,
15    II,  XXIII|       się w nim podnosiły, więc pochylił się i z bolesną, okropną