Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |              w słońcu okna oranżerii.~Park był smutny i niedbale utrzymywany.~
 2     I,  V    |               i poszedł pieszo, minął park i obok fabryki skręcił z
 3     I,  VII  |              w narożniku, czernił się park zbitą gęstwą świerków, które
 4     I,  XIII |           prędko i przez okna kantoru park czerniał coraz bardziej
 5     I,  XVI  |          przez poczerniałe powieki na park, na mury fabryk, na kominy
 6    II,  III  |           słońce i jej cień rzucił na park szarość i pokrył ich dusze
 7    II,  III  | przytrzymywany i światło znowu zalało park, w gęstwinach ptaki zawrzały
 8    II,  III  |      głoszących podwieczorek, i zalał park dziką kanonadą.~Lucy przestała
 9    II,  V    |             by założyć na nim śliczny park...~- Załóż pan, to moi robotnicy
10    II,  VI   |             jedyne okno wychodziło na park i było przysłonięte krzewami
11    II,  VI   |           Szaja patrzył przez okno na park zalany słońcem i na trawniki
12    II,  XIV  |         zielenił się wielki angielski park, zbiegający do bystrej,
13    II,  XIV  |        nieosłonięty kawałek werendy W park staczający się po równi
14    II,  XIV  |               przejdziemy, pokażę wam park i menażerię - powiedział
15    II,  XXIII|              i poszedł dalej.~Obszedł park, a wracając spotkał przy