Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI   |             sinymi ustami rozpaczy i ostrym wzrokiem wiecznego głodu.~-
 2     I,  VI   |     wzruszenie, jakie nim owładnęło, ostrym śmiechem.~- Dziękuję ci,
 3     I,  VII  | beznadziejnym, wznosiły się krzykiem ostrym, przejmującym, który długo
 4     I,  XI   |              jak u dziecka, świeciły ostrym blaskiem spod ciężkich,
 5     I,  XI   |         wolna i darła mu wnętrzności ostrym, przenikliwym bólem.~Byłby
 6    II,  III  |            nią zimno i ostro i takim ostrym głosem odpowiedział, że
 7    II,  IV   |          mieszkania.~Matka krzyczała ostrym, podniesionym głosem:~-
 8    II,  V    |            nędzy, który lamentował w ostrym słońcu, wpośród drzew schnących,
 9    II,  V    |              nieznajome - powiedział ostrym głosem i obrzucając go pogardliwym
10    II,  VIII |          niej. majaczyło w pamięci i ostrym konturem rzeczywistości
11    II,  VIII |            się na dywan i wybuchnęła ostrym płaczem.~- Dlaczego mnie
12    II,  VIII |             ten płacz zadrgał w niej ostrym, przykrym dysonansem, przypomniał
13    II,  IX   |          podobne do tunelów, zionące ostrym, przegniłym powietrzem;
14    II,  XI   |            lustrze starannie i swoim ostrym, jakby przyczajonym do skoku
15    II,  XXIII|            trzepoczące cicho w dosyć ostrym, przesłonecznionym powietrzu.~