Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    | wychodzące na mury fabryk, dawało niewiele światła, rozświetlało tylko
 2     I,  VI   |      pisał na nowo niestrudzenie, niewiele zważając, co się około niego
 3     I,  VIII |          podpisać.~- Mało! Podpis niewiele kosztuje - śmiała się, rozbawiona
 4     I,  IX   |           jesteś znakomita, to ty niewiele znasz swojego męża.~- Maks,
 5     I,  XI   |           aniołach, bo ten rodzaj niewiele jest znany w Łodzi, odejdę
 6     I,  XII  |       światem, z którego wyszedł.~Niewiele wiedziano o nim.~Przed dziesięciu
 7     I,  XV   |      potężnym szumem, ale słyszał niewiele, bo nie mógł zupełnie skupić
 8    II,  I    |      obojgu, pan Adam nawet mówił niewiele, a ksiądz z Zajączkowskim
 9    II,  III  |    towarzystw, a osobiście bardzo niewiele.~- Szkoda! - szepnęła wstając.~
10    II,  IV   |         że otworzone drzwi i okna niewiele odświeżały rozpalone powietrze.~-
11    II,  XI   |         rzeki spokojnie:~- Wełnie niewiele przybędzie wagi, bo widzę,
12    II,  XII  |         rzeczach, ale to kosztuje niewiele i dobrze robi w salonie.
13    II,  XIII |     ogarniać go poczyna. Więc już niewiele słyszał skarg starego ani
14    II,  XVI  |   Dziękuję panu za wiadomość, ale niewiele jej rozumiem.~- Nie mogę
15    II,  XVIII|        nie chwali, bo musiał mieć niewiele do oddania."~"Nie ma ludzi