Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |       kiedy się już tak stało, nie myślała o niczym, nie pamiętała
 2     I,  VII |          stało Morycowi dzisiaj? - myślała Mela wchodząc do wielkiego
 3     I,  X   |          całowaniu.~- Niedołęga! - myślała ze złością i przystanąwszy
 4     I,  XI  |            co jutro, co później? - myślała teraz, leżąc w ciemności
 5     I,  XI  |     dodawała mocniej i ze wstrętem myślała o Leopoldzie, o jego wiewiórczej
 6     I,  XI  |         jej energia, a później już myślała tylko o Wysockim, nic pytała
 7     I,  XI  |          kontury mebli i sprzętów, myślała o znajomych doktorach, o
 8    II,  I   |         przyjąć gości. Widzisz ją, myślała, że jej pozwolę próżnować -
 9    II,  VII |            wniosków.~- Dlaczego? - myślała ciężko Mela i nie wiedziała
10    II,  VII |         Nie takimi są nasi, moi! - myślała patrząc na delikatną, uduchowioną
11    II,  VIII|               Wszystko skończone - myślała Mela, łzy zerwały tamy woli
12    II,  XV  |        szlachetnej duszy, o którym myślała z dumą i radością, którego
13    II,  XV  |         Dlaczego nie przychodzi? - myślała z głęboką przykrością. Józio
14    II,  XVI | sugestionuje rzeczy, o których nie myślała.~- Możemy o czymś nie myśleć,
15    II,  XXI |               Jezus! litości!... - myślała błagalnie i padała przed