Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII|    zawołał tknięty akcentem jego głosu.~- Nie. Postawiłeś kwestię
 2     I,  IX  |      roboty, nie podnosząc nawet głosu, jeśli mówili; wszyscy poruszali
 3     I,  IX  |         gwałtownie, że brakło mu głosu, milczał dosyć długo, podpisawszy
 4     I,  X   |          jednak, bo zabrakło jej głosu, a po tym chwilowym, rozkosznym
 5     I,  XII |          tylko miłości. Nie masz głosu w tej sprawie dotąd, dopóki
 6     I,  XV  |       miał sił, nie mógł wydobyć głosu, z trudem jeszcze podnosił
 7     I,  XVI | lamentacji płynących z dołu albo głosu papugi, która chodziła po
 8    II,  I   |     miłość, musiał zmiękczać ton głosu wtedy, gdy mu się kląć chciało,
 9    II,  I   |     idziemy na obiad.~- Nie masz głosu, dziewczyno, bądź cicho.
10    II,  III |     siląc się na pieszczotliwość głosu.~- Dobrze, Karl, dobrze!
11    II,  VIII|          brzmienia jego niskiego głosu, który zawsze przejmował
12    II,  VIII|         wpół leżąc słuchała jego głosu, z rozkoszą przymykała oczy
13    II,  IX  |      syna, podniosła jeszcze ton głosu i zionęła całą rasową pogardą
14    II,  XV  |   wyczerpania nerwowego, słuchał głosu Anki, a zdawało mu się,
15    II,  XVI |          naprawdę.~- Dźwięk pani głosu mówi co innego!~- Czyż jest