Dzien

   1 Przed|               ciekawością, zbliżyłem się i zastukałem w drzwi. Okazało
   2 Przed|                   pchnąłem je więc lekko i wszedłem do środka. Wołałem,
   3 Przed|                  przedmiotów;~na stołach i w szafach pozostały jedynie
   4 Przed|                  o kabalistach, zbójcach i upiorach. Lektura niezwykłych
   5 Przed|                od głównego korpusu armii i wraz z moim oddziałem wpadłem
   6 Przed|              dobrze się ze mną obchodził i zatrzymał na dłuższy pobyt.
   7 1    |              kontrabandziści, rozbójnicy i kilku Cyganów, o których
   8 1    |                 do ustąpienia im miejsca i oddalenia się w kraje, gdzie
   9 1    |                  spiąłem konia ostrogami i wtedy dopiero zatrzymałem
  10 1    |       dostrzegłem go wywijającego rękami i wskazującego mi drogę na
  11 1    |           Estremadurę. Służący mój Lopez i mulnik Moskito spoglądali
  12 1    |                 nic z tego nie rozumiał, i zapuściłem się między zarośla,
  13 1    |       schronienie, dobrze znane mulnikom i nazwane przez nich Los Alcornoques.
  14 1    |            marmurem. Była to jedyna woda i jedyny cień. jaki można
  15 1    |                 Venta Quemada, obszernej i wygodnej, chociaż wystawionej
  16 1    |               Quemada kazał wypo-rządzić i stąd nazwano go Venta Quemada.
  17 1    |                jakie ze sobą przywieźli, i udawali się na nocleg do
  18 1    |         przygotować się do przebycia gór i zaopatrzyć w nowe zapasy.~
  19 1    |               nowe zapasy.~Taki był plan i mojej podróży.~Ale właśnie
  20 1    |       zbliżaliśmy się do Korkowych Dębów i wspominałem Lopezowi o potrzebie
  21 1    |                 na próżno.~Moskito znikł i uniósł z sobą nasze najdroższe
  22 1    |                nie był weselszy ode mnie i mruczał przez zęby, że gospodarz
  23 1    |                 z Andujar miał słuszność i że pewnie złe duchy porwały
  24 1    |             Ciekawie pogrążyłem weń rękę i z przyjemnością znalazłem
  25 1    |             znalazłem cztery piękne figi i pomarańczę. Ofiarowałem
  26 1    |                Zjadłem więc sam wszystko i następnie chciałem napić
  27 1    |                 woda szkodzi po owocach, i podał mi trochę pozostałego
  28 1    |                  ściśnienia serca. Niebo i ziemia zakręciły mi się
  29 1    |            zakręciły mi się przed oczyma i byłbym niezawodnie zemdlał,
  30 1    |                nie powinienem się dziwić i że stan ten pochodził z
  31 1    |                 ten pochodził z czczości i znużenia. W istocie, nie
  32 1    |            gwiazdy podczas letniej nocy, i krew zaczęła mi bić gwałtownie,
  33 1    |            gwałtownie, zwłaszcza na szyi i skroniach.~Lopez widząc,
  34 1    |                  kaznodziei, spowiednika i wyroczni naszej rodziny!
  35 1    |                  Nie chciałem go słuchać i dobrze mi teraz. Jakże często
  36 1    |               włosach, błękitnych oczach i czerwonych policzkach, bo
  37 1    |                  aby podał mi dubeltówkę i pozostał przy koniach, podczas
  38 1    |              słowa Lopez zalał się łzami i rzucając się do mych nóg,
  39 1    |              wreszcie pozwolił mi odejść i, dobywszy z kieszeni różańca,
  40 1    |              pierwszy rzut oka wydawało, i zaledwie po godzinie pochodu
  41 1    |                  ujrzałem pod sobą dziką i pustą płaszczyznę, żadnego
  42 1    |                  tej, którą przyszedłem, i dokoła głuche milczenie.
  43 1    |               myśl, dosiadłem więc konia i, puściwszy go wyciągniętym
  44 1    |               roztacza się tym spokojnym i wspaniałym korytem, jakie
  45 1    |                 bystrym potokiem bez dna i brzegów i tłucze fale o
  46 1    |               potokiem bez dna i brzegów i tłucze fale o skały, które
  47 1    |             trzech braci - dwóch pojmano i przy wejściu do doliny można
  48 1    |                 uciekł z więzień Kordowy i, jak mówiono, schronił się
  49 1    |                odwiązują się z szubienic i niepokoją żyjących. Tę historię
  50 1    |           niewinnie tych dwóch skazanych i że mszcząc się za pozwoleniem
  51 1    |                 nieba, dręczą podróżnych i wędrowców. Wiele nasłuchałem
  52 1    |                  szarpały im wnętrzności i obskubywały z ostatków ciała.
  53 1    |                Ze zgrozą odwróciłem oczy i zapuściłem się w góry.~Trzeba
  54 1    |                przecinała łożysko potoku i mijała głębokie jaskinie,
  55 1    |                 dolinę, wszedłem w drugą i dostrzegłem gospodę, w której
  56 1    |              ruchu dokoła nie było widać i żaden pies nie oznajmiał
  57 1    |             zdawało. Nareszcie przybyłem i ujrzałem przy wejściu skarbonkę
  58 1    |                  zaś mijajcie to miejsce i pod żadnym warunkiem nie
  59 1    |               jeszcze niezupełnie zaszło i korzystałem z ostatnich
  60 1    |              Przeszedłem przez kilka izb i obszernych komnat. Większą
  61 1    |             Zwiedziłem kuchnie, poddasza i piwnice - te ostatnie wykute
  62 1    |            przekorę nie tylko jadła, ale i światła nie mogłem wynaleźć.~
  63 1    |               kryjówki, schwytali Lopeza i Moskita, mnie zaś bali się
  64 1    |                 na górach, bez wątpienia i pasterz musiał się przy
  65 1    |                  się przy nich znajdować i niepodobieństwem było, żeby
  66 1    |                nie miał przy sobie mleka i chleba. Nadto liczyłem także
  67 1    |                historii fałszerzów monet i wielu innych w podobnym
  68 1    |               nie bił poprzednich godzin i dźwięk jego tętnił mi w
  69 1    |                 otworzyły się drzwi izby i ujrzałem wchodzącą czarną
  70 1    |                 złożyła mi głęboki ukłon i tymi słowy odezwała się
  71 1    |                 Pośpieszyłem za Murzynką i przeszedłszy kilka korytarzy,
  72 1    |               się pod japońską porcelaną i karafkami z górskiego kryształu.
  73 1    |             rozstąpiły się w dwa szeregi i ujrzałem wchodzące dwie
  74 1    |                 kobiety; płeć ich, z róż i lilii utkana, wspaniale
  75 1    |                właściwie tylko z koszuli i stanika. Koszula w górnej
  76 1    |                 bogato perłami haftowany i zdobny w diamentowe zapinki,
  77 1    |               winny były być pokrzywione i zakończone szponami, gdyby
  78 1    |          olśniewająca. druga zaś łagodna i bojaźliwa. Kibić i rysy
  79 1    |               łagodna i bojaźliwa. Kibić i rysy starszej na pierwszy
  80 1    |         wynagrodzona.~Siedliśmy do stołu i ta sama nieznajoma rzekła,
  81 1    |               naprzód z moją ciekawością i powiedzcie mi, kto jesteście.~-
  82 1    |               rodzina pochodzi z Grenady i niektórzy z naszych krewnych
  83 1    |              tygodniem opuściłyśmy Tunis i wylądowałyśmy na pustym
  84 1    |            Malagi. Następnie między Loja i Antequera przebyłyśmy góry,
  85 1    |                 tutaj, aby zmienić ubiór i zabezpieczyć się przeciw
  86 1    |                  mają się czego obawiać, i zacząłem się posilać, wprawdzie
  87 1    |                  pierwszy głód zaspokoił i że zabieram się do tego,
  88 1    |                  całą odpowiedź powstały i kazały sobie podać kastaniety.
  89 1    |            bolero wywodzące się z Murcji i fofę, tańczoną w Algarve.
  90 1    |            widzieć, zakryłem dłonią oczy i w tej chwili uczułem, że
  91 1    |             siostry zbliżyły się do mnie i ujęły mnie za ręce. Emina
  92 1    |      odpowiedziałem - który mam od matki i którego obiecałem nigdy
  93 1    |                słowa Zibelda cofnęła się i zbladła.~- Trwożysz się -
  94 1    |                że jesteśmy muzułmankami, i nie powinieneś dziwić się
  95 1    |              posadziła mnie w kącie sofy i podwinąwszy nogi pod siebie,
  96 1    |               wsparła na mojej poduszce, i tak blisko byliśmy jedno
  97 1    |             uczucia, wzięła mnie za rękę i w te słowa zaczęła:~- Wcale
  98 1    |         spotykamy. Dziwią cię moje słowa i zdajesz się powątpiewać
  99 1    |                własnej.~ ~HISTORIA EMINY I JEJ SIOSTRY ZIBELDY~ ~Ojcem
 100 1    |  niewypowiedzianą skłonnością do miłości i, w braku innych osób, pokochałyśmy
 101 1    |                się razem z nami wzrastać i nowych sił na orało przez
 102 1    |            zwracałyśmy na to mało uwagi, i tak dość już znudzone książkami,
 103 1    |            zakazana szafka była otwarta, i szybko porwałyśmy mały tomik,
 104 1    |               opisywał miłostki Medżnuna i Lejli, tłumaczone z perskiego
 105 1    |            Przemawiałyśmy mową kochanków i na koniec zapragnęłyśmy
 106 1    |               aby jej moje żale zanosił, i chciałam go rozpłomienić
 107 1    |                  ukraść kilka pocałunków i wreszcie podzielała zupełnie
 108 1    |                 zdawały się razem zlewać i doskonalszego szczęścia
 109 1    |         spoglądała na nasze zatrudnienia i chcąc nam ułatwić naukę,
 110 1    |                  uczyła nas praw Proroka i wykładała nam nauki tym
 111 1    |          wykładała nam nauki tym czystym i melodyjnym językiem, jakiego
 112 1    |          mogłyśmy dość się jej nasłuchać i niebawem umiałyśmy prawie
 113 1    |                  historię naszej rodziny i udzieliła nam mnóstwo pamiętników,
 114 1    |              drugiej za to strony koleje i nieszczęścia rodziny, której
 115 1    |          prowadził w górach życie dzikie i mało różne od życia zwierząt
 116 1    |                   chciałyśmy ich widzieć i często wstępowałyśmy na
 117 1    |                  Wyrywałyśmy sobie włosy i cały seraj napełniałyśmy
 118 1    |              obiecała nas nie przymuszać i zaręczyła nam wolność zostania
 119 1    |              naczelnikiem naszej rodziny i że ten zezwolił, abyśmy
 120 1    |               Zibelda przerwała siostrze i ściskając mnie w objęciach,
 121 1    |           uczestnicząc w waszej rozkoszy i łącząc się z wami w uścisku!
 122 1    |                wiele opowiadałam o sobie i Zibeldzie. Nie było to moim
 123 1    |                Hiszpanii na czele Arabów i nadał swoje nazwisko górze
 124 1    |                tak przez muzułmanów, jak i przez mozarabów, czyli chrześcijan
 125 1    |             zguba jego jest nieuchronna, i sam postanowił się oddalić.
 126 1    |             Zebrał więc garstkę wiernych i zapuścił się w Alpuhary,
 127 1    |              ciągiem pasma Sierra Moreny i oddzielają królestwo Grenady
 128 1    |        Nazarejskiego; zasady ich religii i praw zawarte były w pieśniach,
 129 1    |                   nauczył się ich języka i wpoił w nich zasady islamu.
 130 1    |                przez wzajemne małżeństwa i temu to zlaniu szczepów,
 131 1    |               Gomelezów. Można wprawdzie i u Maurów napotkać wiele
 132 1    |               Masud przyjął tytuł szejka i rozkazał wznieść warowny
 133 1    |          schodził do zamkowego podziemia i tam zamknięty cały tydzień
 134 1    |                 na te domysły nie zważał i rządził swoim ludem, jak
 135 1    |                  duchu swego poprzednika i również znikał ostatniego
 136 1    |         posiadłości w królestwie Grenady i najwspanialsze pałace miasta.
 137 1    |                 Zdobyto szturmem Grenadę i w kilka dni potem sławny
 138 1    |                  więc naprzeciw Gonzalwa i wręczył mu klucze od zamku.
 139 1    |               kluczy od podziemia, szejk i te mu natychmiast przyniósł.
 140 1    |                skarbów znalazł grobowiec i kilka starych ksiąg, drwił
 141 1    |                  domysłów swoich rodaków i pośpieszył na powrót do
 142 1    |                  dokąd go wzywały miłość i miłostki.~Aż do wstąpienia
 143 1    |           zgromadził starszych pokolenia i przedstawił im potrzebę
 144 1    |                  roztropności, wierności i nieustraszonej odwagi.~Tutaj
 145 1    |        Mauretanki przytuliły się do mnie i uczułem wyraźnie dotknięcie
 146 1    |        wychowywano je w wierze Chrystusa i oddawano im majątki rodziców,
 147 1    |            teketu derwiszów św. Dominika i dostąpił godności wielkiego
 148 1    |               usłyszeliśmy pianie koguta i Emina przestała mówić. Kogut
 149 1    |            dziewczęta zasępiły się nagle i pogrążyły w dumaniach.~Emina
 150 1    |                imion, -naszego istnienia i tego wszystkiego, co wiesz
 151 1    |             zaklętą czarę. Emina uklękła i odmawiała arabskie modlitwy.
 152 1    |             siostry umoczyły w niej usta i rozkazały mi od razu wychylić
 153 1    |              podziękowała mi za uległość i czule mnie uściskała. Potem
 154 1    |                  przylgnęła do moich ust i długo nie mogła się od nich
 155 1    |                  niebawem znowu Je ujrzę i że tymczasem radzą; mi,
 156 1    |            wypadków, cudownych opowiadań i nieprzewidzianych wrażeń
 157 1    |               Szybko więc rozebrałem się i gdym się już położył na
 158 1    |                że posłanie jest szerokie i że jak dla snów zanadto
 159 1    |  nieprzezwyciężony sen osiadł mi powieki i wszystkie złudy nocy pochwyciły
 160 1    |            ukryte w ich zaklętych murach i pogrążała w toni nieopisanych
 161 1    |                  Zasypiałem na ich łonie i budziłem się w ich objęciach.
 162 2    |                 Słońce paliło mi powieki i z trudem zdołałem je podnieść.
 163 2    |               zdjęła. Zerwałem się nagle i usiadłem.~Gdzież znajdę
 164 2    |                  na odłamkach szkieletów i na ohydnych łachmanach,
 165 2    |               Mniemałem, że śpię jeszcze i że przykry sen mnie tłoczy.
 166 2    |                sępa, który spadł na mnie i pożerał jednego z moich
 167 2    |                 ale brama była zamknięta i otworzyć jej żadnym sposobem
 168 2    |            oparłem się o słup szubienicy i jąłem dokoła spoglądać na
 169 2    |               ale niebawem dosiedli koni i co tchu popędzili do Alcornoques.
 170 2    |          krzyczałem, tym prędzej umykali i głębiej zapuszczali ostrogi.
 171 2    |        stanowiska. Zeskoczyłem na ziemię i upadając, nieco się potłukłem.~
 172 2    |               moczone w alikancie, chleb i jaja.~Zacząłem od pokrzepienia
 173 2    |                na dotrzymanie tajemnicy, i postanowiłem święcie dochować
 174 2    |             której znajdowała się venta, i tak byłem zmęczony, żem
 175 2    |              kątów, dosiadłem więc konia i udałem się w dalszą podróż.~
 176 2    |              zapukałem do drzwi pustelni i ujrzałem wychodzącego zakonnika
 177 2    |                 z ojcowską troskliwością i rzekł:~- Wejdź, mój synu,
 178 2    |              dobroć, jaką mi oświadczył, i napomknąłem mu o głodzie,
 179 2    |                  idź do kaplicy, klęknij i módl się przed krzyżem.
 180 2    |         pustelnika.~Poszedłem do kaplicy i w istocie począłem się modlić,
 181 2    |              pustelnik przyszedł po mnie i wprowadził do chaty, gdzie
 182 2    |                  sos z cebulą hiszpańską i suchary zamiast chleba;
 183 2    |              najeżone, jedno oko wykłute i świeżo jeszcze rozkrwawione.
 184 2    |                 skulone, usiadło w kącie i, niewzruszone jak posąg,
 185 2    |                 obrócił się do opętanego i rzekł:~- Paszeko! Paszeko!
 186 2    |                Paszeko zaryczał okropnie i tak się odezwał:~HISTORIA
 187 2    |                 nie używała dobrej sławy i przyjaciele mego ojca starali
 188 2    |                 Ślub odbył się w Sewilli i w kilka dni potem ojciec
 189 2    |                  Kordowy z nową małżonką i siostrą jej, Inezillą.~Moja
 190 2    |                   że upadłem ojcu do nóg i błagałem, aby mi ją dał
 191 2    |                 podniósł mnie z dobrocią i rzekł:~- Zakazuję ci, synu
 192 2    |            powody, odwrócił się ode mnie i odszedł. Powróciłem do swego
 193 2    |               Powróciłem do swego pokoju i oddałem się gwałtownej rozpaczy.
 194 2    |                 zaszło, przyszła do mnie i upewniła mnie, że niepotrzebnie
 195 2    |                 e j o, czyli kochankiem, i że ona całą tę sprawę bierze
 196 2    |            mówiła o swej miłości do mnie i o ofierze, jaką czyni, ustępując
 197 2    |              posadę corregidora Kordowy, i zabrał ze sobą żonę i jej
 198 2    |           Kordowy, i zabrał ze sobą żonę i jej siostrę. Podróż ta miała
 199 2    |               wyjechał na jego spotkanie i oczekiwał go w Venta Quemada,
 200 2    |                 zgraja poszła w rozsypkę i nie wspominano o żadnych
 201 2    |              dziesiątej z rana z Kordowy i przybyłem na nocleg do Andujar,
 202 2    |                zastawić obfitą wieczerzę i spożywszy połowę, drugą
 203 2    |              wieczerzy w Los Alcornoques i na wieczór przybyłem do
 204 2    |          chętniej, że znalazłem obszerną i wygodną gospodę. Oberżysta,
 205 2    |                  mi nocleg. Zmieszał się i powiedział kilka niedorzecznych
 206 2    |                poszedł spać, gdzie chce, i żeby mi przysłał moich służących.
 207 2    |                się; odszedł kręcąc głową i wzruszając ramionami.~Moi
 208 2    |                 o przestrogach oberżysty i chcieli mnie nakłonić, ażebym
 209 2    |         Przyjąłem ich rady dość szorstko i rozkazałem przygotować sobie
 210 2    |        niechętnie, spełnili to polecenie i kiedy łóżko było już pościelone,
 211 2    |          zapasową, a także dwa pistolety i kilka książek. Te ostatnie
 212 2    |             Niebawem drzwi się otworzyły i ujrzałem moją macochę w
 213 2    |                 rękę między swoje dłonie i w te słowa zaczęła:~- Drogi
 214 2    |          korytarzy aż do drzwi ostatnich i jęła spoglądać przez dziurkę
 215 2    |                 przyłożyłem oko do zamka i ujrzałem tysiąc rzeczy,
 216 2    |                  rozebrała się starannie i położywszy się do łóżka
 217 2    |               mnie do łóżka swej siostry i położyła się razem z nami.
 218 2    |            Dosięgną-łem szczytów grzechu i rozkoszy. Walczyłem z sennością
 219 2    |          rozkoszy. Walczyłem z sennością i z naturą, by jak najdłużej
 220 2    |             pustelnik przerwał opętanemu i rzekł zwracając się do mnie:~-
 221 2    |                bardzo łatwo wydarzyć się i innym. Osądzę to lepiej,
 222 2    |                 obrócił się do opętanego i rzekł:~- Paszeko! Paszeko!
 223 2    |             Paszeko zaryczał straszliwie i tak dalej rozpowiadał:~-
 224 2    |            którzy ulitowali się nade mną i odprowadzili do Venta Ouemada.
 225 2    |              Ouemada. Zastałem oberżystę i moich służących wielce o
 226 2    |                wytrzymać w Venta Ouemada i powróciłem do Andujar. Przyjechałem
 227 2    |              świecę, ale ta nagle zgasła i uczułem, jak dreszcz śmiertelny
 228 2    |               mnie coś ciągnąć za kołdrę i niebawem usłyszałem cichy
 229 2    |                 mi wejść do twego łóżko. I mnie także zimno.~I wnet
 230 2    |               łóżko. I mnie także zimno.~I wnet poczułem, jak zimna
 231 2    |                  Zebrałem wszystkie siły i krzyknąłem:~- Precz ode
 232 2    |              rozjaśniło, otworzyłem oczy i ujrzałem już nie Kamillę
 233 2    |                 ujrzałem już nie Kamillę i Inezillę, ale dwóch braci
 234 2    |                  rzuciłem się przez okno i zacząłem uciekać w pole.
 235 2    |               Puściłem się coraz prędzej i wkrótce zostawiłem upiory
 236 2    |              obracać się kołem na rękach i nogach i w jednej chwili
 237 2    |                 kołem na rękach i nogach i w jednej chwili mnie doścignęły.
 238 2    |        wytrzeszczył na mnie okropne oczy i wywalił język czerwony jak
 239 2    |              wsunął swój rozpalony język i zaczął mi lizać mózg tak,
 240 2    |                  nerwy, oczyścił ze krwi i jął przebierać po nich palcami
 241 2    |             pozahaczał ścięgna na pazury i zaczął je skręcać, zupełnie
 242 2    |           pasterze znaleźli mnie na polu i przynieśli do tej pustelni.
 243 2    |             Wyspowiadałem się z grzechów i u stóp ołtarza znalazłem
 244 2    |           opętaniec zaryczał straszliwie i u-milkł. Natenczas pustelnik
 245 2    |          Natenczas pustelnik zabrał głos i rzekł:~- Przekonywasz się,
 246 2    |           potędze szatana, módl się więc i płacz. Ale już jest późno,
 247 2    |                  łóżko polowe do kaplicy i pustelnik odszedł, życząc
 248 2    |                 ono moje własne przygody i właśnie zastanawiałem się
 249 2    |             skrobie do drzwi. Podszedłem i zapytałem:~- Kto tam?~Cichy
 250 2    |       odpowiedziałem. Porwałem za szpadę i chciałem wyjść, ale cóż,
 251 2    |               rzekły. Położyłem się więc i spałem aż do białego dnia.~ ~
 252 3    |            cieszyć, widząc mnie zdrowego i wesołego. Uściskał mnie
 253 3    |          Uściskał mnie ze łzami w oczach i rzekł:~- Synu mój, dziwne
 254 3    |         przepędziłeś noc w Venta Quemada i czy miałeś tam do czynienia
 255 3    |               ołtarza, wyznaj twoje winy i czyń pokutę.~Upominał mnie
 256 3    |              dość długo, po czym zamilkł i czekał na moją odpowiedź.~-
 257 3    |                  uwieść szatanowi pychy, i koniecznie chciał mnie przekonać
 258 3    |                jakim do mnie przemawiał, i rzekł:~- Synu mój, dziwi
 259 3    |                 jesteś, kto cię wychował i czy wierzysz w duchy. Zaspokój,
 260 3    |           bliższego poznania mojej osoby i bądź przekonany, że umiem
 261 3    |                wtedy przyjdę do pustelni i opowiem ci wszelkie szczegóły
 262 3    |            Pustelnik znowu mnie uściskał i odszedł. Ubrawszy się poszedłem
 263 3    |             które mi poda! wraz z cukrem i chlebem, sam zaś poprzestał
 264 3    |                 obrócił się do opętanego i rzekł:~- Paszeko! Paszeko!
 265 3    |             Paszeko zaryczał straszliwie i odszedł.~Natenczas w te
 266 3    |               skład obwodu burgundzkiego i położone śród gór ardeńskich.~
 267 3    |           podczas całej wojny o sukcesję i po zawarciu pokoju król
 268 3    |                ze wszelkimi szczegółami, i zwykle w nadzwyczajnych
 269 3    |             wkrótce zbliżyli obie strony i skojarzyli małżeństwo.~Ojciec
 270 3    |                ojciec miał wyborne serce i był lubiany przez wszystkich.~
 271 3    |         niesłychanie zmieszała mego ojca i matka mówiła, że wpadł w
 272 3    |             Madrycie, zaprosił do siebie i przemówił do nich w te słowa:~-
 273 3    |            obsypał mnie dobrodziejstwami i w ostatnich czasach wzniósł
 274 3    |                  Zostawiam list na stole i sam odchodzę; za pół godziny
 275 3    |                   za pół godziny powrócę i dowiem się o waszym postanowieniu.~
 276 3    |               przygotowaniami do podróży i przyjęciem kilku osób, które
 277 3    |                zasad religii katolickiej i języka hiszpańskiego. Wszystkie
 278 3    |            poszedł pożegnać się z królem i, według zwyczaju przyjętego
 279 3    |                ścisnął serce, że zemdlał i odniesiono go bez przytomności
 280 3    |                przyjął go nader łaskawie i zawiadomił, że król wyznacza
 281 3    |                 dał tyle dowodów męstwa, i pożegnać się z kilku dawnymi
 282 3    |                 Natychmiast wziął szpadę i zbliżywszy się do podróżnego,
 283 3    |                naprzeciw domu pocztowego i zażądali osobnego pokoju.
 284 3    |                  winę na poczty li on ów i zaręczał, że bynajmniej
 285 3    |                sprawę zbyt wielkiej wagi i dlatego poprzestanę na pierwszej
 286 3    |                ojciec nieco zamyślił się i rzekł do pułkownika:~- Sądzę,
 287 3    |                 że masz senor słuszność, i gdybyś był wcześniej uczynił
 288 3    |           przyczynę zupełnie dostateczną i także dobył szpady. Walka
 289 3    |                zniżył ostrze swej szpady i jął przepraszać pułkownika,
 290 3    |                 po czym wsiadł do powozu i odjechał.~Mój ojciec z początku
 291 3    |                  wydostał się na wierzch i dopiero po dwumiesięcznym
 292 3    |                 dwumiesięcznym okładaniu i przewijaniu rodzice moi
 293 3    |            niewypowiedzianą uprzejmością i obiecał przedstawić ministrowi,
 294 3    |                Mój ojciec podziękował mu i prosił tylko o przedstawienie
 295 3    |               nader mądrym ustanowieniu, i wszelkimi siłami starał
 296 3    |                również rad był memu ojcu i polecił go kawalerowi de
 297 3    |            sekretarzowi panów marszałków i referendarzowi rzeczonego
 298 3    |                  zdanie swego sekretarza i posłali do mego ojca z prośbą,
 299 3    |                  niesłychaną przyjemność i z radością na odpis zezwolił.~
 300 3    |                 że Francuzi są tchórzami i niezgrabiaszami.~Nareszcie
 301 3    |               rodzice moi opuścili Paryż i po czterech dniach podróży
 302 3    |            rozpoznania przed urzędnikami i objął swój majątek w posiadanie.
 303 3    |               obecności swych panów, ale i dachówek; deszcz tak samo
 304 3    |         kolumienkami. Zabito więc dymnik i pod tym dachem postawiono
 305 3    |                łóżko mojej matki, stolik i jedno krzesło; ponieważ
 306 3    |             czymś w rodzaju grobli z pak i kufrów. Dzieło to zostało
 307 3    |                  przez mego fechtmistrza i senorę Fraskę, pierwszą
 308 3    |               łaska została mu udzielona i odtąd na początku każdego
 309 3    |             wystarczał na domowe rozmowy i pogawędki podczas długich
 310 3    |                  którego się spodziewał, i o wyborze ojca chrzestnego.
 311 3    |                 swej strony z szacunkiem i wdzięcznością przyjął zaproszenie.~
 312 3    |                 ożenił się był w Tournai i piastował tam urząd namiestnika
 313 3    |             urząd namiestnika konetablii i referendarza spraw honorowych.
 314 3    |               była nader wątłego zdrowia i mąż wiózł ją do wód w Spa.
 315 3    |             Garciasem pod murem zamkowym i ta rozrywka stała się potrzebna
 316 3    |                 udaliśmy się do Holandii i nareszcie w końcu jesieni
 317 3    |          odpowiedział zaufaniu mego ojca i przez sześć lat nie szczędził
 318 3    |                 Mąż jej opuścił Flandrię i przeniósł się do Paryża,
 319 3    |                 Wnet uderzyłem na .niego i zadałem mu kilka pchnięć,
 320 3    |       rozczuleniem.~Zastawiono wieczerzę i wszyscy wesoło zasiedli
 321 3    |                przysunięto się do komina i ojciec rzekł do teologa:~-
 322 3    |            księgę z cudownymi historiami i przeczytaj nam którą.~Teolog
 323 3    |                  poszedł do swego pokoju i wkrótce wrócił z ogromnym
 324 3    |                  księgę na chybił trafił i zaczął czytać w te słowa:~
 325 3    |             Gieraci skruszyły jego pychę i Trivulcjo oświadczył jej
 326 3    |             kuzyna, Tebalda dei Gieraci, i że zapewne do śmierci kochać
 327 3    |          krewnego. Zawinął się w płaszcz i pospieszył za nimi.~W kościele,
 328 3    |               ławce, słuchał ich rozmowy i podniecał w sobie zawziętość.
 329 3    |                 ksiądz wstąpił na ambonę i rzekł:~- Mili bracia, ogłaszam
 330 3    |          ogłaszam wam zapowiedzi Tebalda i Niny dei Gieraci. Czy kto
 331 3    |        sprzeciwiam! - krzyknął Trivulcjo i w tej chwili zadał obojgu
 332 3    |             kościoła, następnie z miasta i uciekł do Wenecji.~Trivulcjo
 333 3    |            Wenecji.~Trivulcjo był pyszny i zepsuty przez los, ale duszę
 334 3    |                  się od miasta do miasta i pędził życie w rozpaczy.
 335 3    |                  załagodzili całą sprawę i powrócił do Rawenny; ale
 336 3    |                 promieniejący szczęściem i dumny ze swojej urody. Zmienił
 337 3    |                  kościoła, upadł na grób i oblał go rzewnymi łzami.
 338 3    |                swoją kiesę zakrystianowi i otrzymał pozwolenie wchodzenia
 339 3    |             przychodził każdego wieczora i zakrystian tak się do niego
 340 3    |             godziny biły jedna za drugą, i żałował tylko, że każdy
 341 3    |           Otwarły się drzwi do zakrystii i Trivulcjo ujrzał zakrystiana,
 342 3    |          wprawdzie nieco skóry na twarzy i coś na kształt zapadłych
 343 3    |              latarnię na wielkim ołtarzu i pozapalał świece jak do
 344 3    |                  zaczął zamiatać kościół i okurzać ławki, przeszedł
 345 3    |           zbliżył się do drzwi zakrystii i jął dzwonić w sygnaturkę;
 346 3    |               umarli, owinięci w całuny, i na posępną nutę zawiedli
 347 3    |                umarłych, odziany w komżę i stułę, wstąpił na ambonę
 348 3    |                 stułę, wstąpił na ambonę i rzekł:~- Mili bracia, ogłaszam
 349 3    |          ogłaszam wam zapowiedzi Tebalda i Niny dei Gieraci. Przeklęty
 350 3    |            ojciec mój przerwał teologowi i zwracając się do mnie, rzekł:~-
 351 3    |             gniewem, poskoczył do szpady i chciał mnie nią przybić
 352 3    |            Obecni rzucili się między nas i jakoś zdołali go uspokoić.
 353 3    |             spojrzał na mnie straszliwie i rzekł:~- Synu niegodny ojca,
 354 3    |             Garcias pierwszy je przerwał i zwracając się do mego ojca,
 355 3    |                 swoim fotelu. Matka moja i teolog od dawna już spali
 356 3    |                teolog od dawna już spali i Garcias niebawem poszedł
 357 3    |                 odszedłem do mego pokoju i tak minął pierwszy dzień
 358 3    |                otworzył na chybił trafił i zaczął czytać, co następuje:~
 359 3    |               Był to rozpustnik bez czci i wiary, który zgrozą przejmował
 360 3    |                  rozpustna, chciwa złota i zepsuta w głębi serca, ale
 361 3    |                  wieczerzę do swej matki i siostry. Landolfo natychmiast
 362 3    |             natychmiast poszedł do matki i oświadczył Jej ten zamiar,
 363 3    |            Biedna matka zalała się łzami i zaklinała syna, aby miał
 364 3    |             pozostał głuchy na te prośby i przyrzekł tylko dochować
 365 3    |               tajemnicy, po czym poszedł i przyprowadził Biankę do
 366 3    |      przyprowadził Biankę do domu. Matka i siostra Landolfa przyjęły
 367 3    |                 nieprzyzwoitych rzeczach i dawać siostrze swego kochanka
 368 3    |                  ujął się za swą siostrą i tego samego dnia kazał zamordować
 369 3    |              znalazł ją broczącą we krwi i nieżywą. Wkrótce dowiedział
 370 3    |             siadała z córką do wieczerzy i widząc wchodzącego syna,
 371 3    |            przyjść - krzyknął Landolfo - i zaprowadzić cię do piekła
 372 3    |              piekła razem z twoim bratem i całą rodziną Zampich!~Nieszczęśliwa
 373 3    |             drzwi otwarły się z łoskotem i ujrzano wchodzące straszliwe
 374 3    |            rozpoznać trupa Bianki.~Matka i siostra Landolfa zaczęły
 375 3    |              zaczęły się żarliwie modlić i Bóg udzielił im łaski, że
 376 3    |               zbliżyło się wolnymi kroki i zasiadło do stolu, jak gdyby
 377 3    |           zdawała mu się łupać na dwoje, i zionęło czerwonym płomieniem;
 378 3    |              wzięło kawałek, połknęło go i wnet usłyszano, jak spadał
 379 3    |       spowiednikowi, obrócił się do mnie i rzekł:~- Synu mój, Alfonsie,
 380 3    |             przez cały wieczór był wesół i z radością na mnie spoglądał.~
 381 3    |           upłynęło w tym słodkim spokoju i gdy teraz je sobie przypominam,
 382 3    |                pułku gwardii wallońskiej i w tym celu napisał do kilku
 383 3    |                 jeszcze liczył. Ci zacni i szanowni wojskowi połączyli
 384 3    |               połączyli wspólne starania i otrzymali dla mnie patent
 385 3    |             niebawem przyszedł do siebie i odtąd zajmował się tylko
 386 3    |                abym się udał przez morze i wylądowawszy w Kadyksie,
 387 3    |         zaprowadził mnie do swego pokoju i zaryglowawszy drzwi za sobą,
 388 3    |                 pomocą, odparowując cios i markując wypad z boku, z
 389 3    |                błogosławieństwo na drogę i zaprowadził do powozu. Uściskałem
 390 3    |            powozu. Uściskałem moją matkę i po chwili opuściłem zamek
 391 3    |          Flesingi, tam wsiadłem na okręt i wylądowałem w Kadyksie.
 392 3    |            przyzwoitego oporządzenia się i polecił dwóch służących,
 393 3    |               historia mocno mnie zajęła i dziękuję ci, żeś mi ją raczył
 394 3    |                nagabywań dwóch wisielców i żebyś kiedyś nie uległ smutnemu
 395 3    |                 nie ma już ich zupełnie, i jego świadectwo tym ważniejsze
 396 3    |             diabli wyłupili jedno oko?~- I owszem, mój ojcze, wszelako
 397 3    |              przyrzekam nosić ją z wiarą i poszanowaniem.~Pustelnik
 398 3    |               znowu zdawał się uśmiechać i rzekł:~- Ze smutkiem spostrzegam,
 399 3    |             wygórowanym poczuciu honoru, i uprzedzam cię, że dziś nie
 400 3    |        przyjedziesz do Venta de Cardenas i wtedy będziesz już za Sierra
 401 3    |                  chciałem mu przypominać i dosiadłszy konia opuściłem
 402 3    |                stanął mi w poprzek drogi i rzekł:~- Czy senor nazywasz
 403 3    |            aresztuję cię w imieniu króla i przenajświętszej inkwizycji;
 404 3    |               gdy wtem jeździec gwizdnął i zewsząd otoczony zostałem
 405 3    |           zapuścili się manowcami w góry i po godzinie drogi ujrzałem
 406 3    |                 Spuszczono most zwodzony i wjechaliśmy w dziedziniec.
 407 3    |                 gdzie mnie pozostawiono, i - jak można łatwo pojąć -
 408 3    |               inkwizycja schwytała Eminę i Zibeldę i że Murzynki opowiedziały
 409 3    |                schwytała Eminę i Zibeldę i że Murzynki opowiedziały
 410 3    |               albo zdradzić moje kuzynki i złamać dane im słowo honoru,
 411 3    |                 jak najgłębsze milczenie i na wszelkie zapytania nie
 412 3    |             czynienia z kobietami z krwi i kości, jakieś tajemne uczucie,
 413 3    |           więzieniach nie brakuje chleba i dzbanków z wodą, jąłem szukać
 414 3    |                Położyłem się obok chleba i chciałem go schwycić zębami.
 415 3    |          natenczas przyparłem go do muru i znalazłszy bochenek rozkrojony
 416 3    |            znalazłem w kącie garść słomy i położyłem się. Związano
 417 3    |                doznawałem żadnej boleści i wkrótce zasnąłem.~ ~
 418 4    |               sobie o moim postanowieniu i zamierzyłem na włos od niego
 419 4    |             wiedziałem, że śród licznych i bolesnych operacji chirurgicznych,
 420 4    |                przybrał wyraz łagodności i słodyczy i w te słowa się
 421 4    |              wyraz łagodności i słodyczy i w te słowa się odezwał:~-
 422 4    |                Wyspowiadaj się, we łzach i pokorze szukaj ulgi na moim
 423 4    |                  ci nogi między te deski i skrępują je sznurami, później
 424 4    |          paznokcie; podeszwy ci popękają i wycieknie tłustość pomieszana
 425 4    |                  za pomocą tych oto soli i spirytusów wrócisz do przytomności.
 426 4    |                 Natenczas wyjmą ci kliny i zabiją te tutaj, większe.
 427 4    |          uderzeniem podruzgocą ci kolana i kostki, za drugim nogi wzdłuż
 428 4    |                 popękają szpik wytryśnie i razem z krwią zbroczy tę
 429 4    |             oprawcy porwali mnie za nogi i położyli między dwie deski.~-
 430 4    |               wyrzucił za drzwi oprawców i przykuł inkwizytora do obręczy
 431 4    |                 Następnie rozwiązał mnie i dwie Mauretanki. Skoro tylko
 432 4    |              rozkazał mi wsiąść na konia i ruszyć naprzód, zaręczając,
 433 4    |          drapaliśmy się po wierzchołkach i garbach stromych gór.~Około
 434 4    |             dotąd widziałem tylko Ardeny i Zeelandię. U stóp moich
 435 4    |                 ją całą: jej sześć miast i czterdzieści wiosek, kręte
 436 4    |               gaje, altany, domy, ogrody i mnóstwo wiejskich folwarków.
 437 4    |                  we mnie miłośnik natury i zapomniałem zupełnie o moich
 438 4    |         poduszkach rozłożonych w jaskini i wypoczęły nieco, rzekłem
 439 4    |         tajemnicy, przyjął wiarę Proroka i zaślubił cztery córki deja
 440 4    |           najmłodsza z nich miała dzieci i ta była właśnie naszą matką.
 441 4    |            narodzeniu Zibeldy mój ojciec i trzy jego żony umarli na
 442 4    |              bohaterów naszego pokolenia i odtąd należymy do ciebie.~
 443 4    |             przymilaniami, pochlebstwami i zadowolony z siebie i z
 444 4    |      pochlebstwami i zadowolony z siebie i z drugich.~Wkrótce przybyły
 445 4    |                Wkrótce przybyły Murzynki i zastawiono wieczerzę, do
 446 4    |          wynalazłem sobie drugą jaskinię i niebawem oddaliśmy się spoczynkowi,
 447 5    |               pochodu. Zstąpiliśmy z gór i zeszliśmy w głębokie doliny,
 448 5    |    Postępowaliśmy tak przez sześć godzin i przybyliśmy do zwalisk opuszczonego
 449 5    |                  kazał nam zsiąść z koni i zaprowadziwszy mnie do studni,
 450 5    |               racz spojrzeć w tę studnię i powiedz mi, co o niej sądzisz.~
 451 5    |            Odpowiedziałem, że widzę wodę i że sądzę, iż jest to zwykła
 452 5    |               pochylił głowę nad otworem i wydał szczególny krzyk.~
 453 5    |                 dwóch moich braci: Cicia i Moma. Zapewne widziałeś
 454 5    |           przeszkadza, że obaj są zdrowi i będą zawsze służyć na twoje
 455 5    |            rozkazy, są bowiem równie jak i ja w służbie i na żołdzie
 456 5    |                równie jak i ja w służbie i na żołdzie wielkiego szejka
 457 5    |          szerokie schody, wykute w skale i oświecone lampami. Zeszliśmy
 458 5    |          rozdzielonego na mnóstwo komnat i mniejszych pokojów. Część
 459 5    |              podobały mi się słowa Eminy i wyraźnie jej to oświadczyłem;
 460 5    |         obfitujący zwłaszcza w zwierzynę i suche konfitury. Trzej bracia
 461 5    |             Emina przyznała mi słuszność i zwracając się do Zota, rzekła:~-
 462 5    |                się do Zota, rzekła:~- Ty i twoi bracia musieliście
 463 5    |          nalegania Zoto zasiadł obok nas i zaczął w te słowa:~HISTORIA
 464 5    |                było ich trzech w mieście i tamci dwaj mieli więcej
 465 5    |           wystarczało na wyżywienie żony i trojga dzieci, to jest mnie
 466 5    |              trojga dzieci, to jest mnie i dwóch moich braci.~W trzy
 467 5    |               jej parę złotych kolczyków i takiż łańcuszek na szyję.
 468 5    |         podobnych, jak siostra kolczyków i łańcuszka. Ojciec nic na
 469 5    |          polowania z takimiż pistoletami i kordelasem. Strzelba, nad
 470 5    |                 wyszedł jednak na miasto i całą broń sprzedał za osiemdziesiąt
 471 5    |                 następnie kupił kolczyki i łańcuszek i przyniósł je
 472 5    |               kupił kolczyki i łańcuszek i przyniósł je żonie. Matka
 473 5    |         pochwalić się przed żoną Lunarda i niesłychanie ucieszyła się,
 474 5    |                jej za daleko piękniejsze i bogatsze.~W tydzień potem
 475 5    |                Znowu zaczęła się dręczyć i nie pierwej przestała, aż
 476 5    |                  czterdzieści pięć uncji i ojciec, nie mając ani tyle
 477 5    |               nazwiskiem Grillo Monaldi, i przyniósł mu pistolety do
 478 5    |                   zapytał go o przyczynę i ten mu wszystko wyjawił.
 479 5    |              pochodził z twego warsztatu i mnie samemu go sprzedałeś.
 480 5    |          wdzięcznością przyjął pieniądze i natychmiast poszedł kupić
 481 5    |                najętym lokajem w liberii i zwierzyła się z tym zamiarem
 482 5    |              pani Lunardo tak go męczyła i dręczyła bezustannie, że
 483 5    |                  sam ubrać się w liberię i pośpieszyć za żoną do kościoła.
 484 5    |           rzemiosła, jak ktokolwiek inny i od najbliższej niedzieli
 485 5    |                 Podano jej wodę święconą i posadzono w ławce, podczas
 486 5    |            poszedł za matką do kościoła, i znowu pani Lunardo musiała
 487 5    |           Monaldi przyszedł do mego ojca i odezwał się tymi słowy:~-
 488 5    |              końce obracają się w rękach i służą do odkrywania źródeł,
 489 5    |                  źródeł, a nawet czasami i skarbów, ale jeżeli weźmiesz
 490 5    |               mnie rozumiesz; namyśl się i daj mi odpowiedź.~To mówiąc
 491 5    |                  na warsztacie mego ojca i odszedł.~Tymczasem matka
 492 5    |                  po mszy poszła na korso i do kilku przyjaciółek, aby
 493 5    |                przebaczenie, otrzymał je i pokój znowu został przywrócony.~
 494 5    |            ojciec udał się do Monaldiego i powiedziawszy mu, że leszczynowa
 495 5    |            szpadę, zatknij szylet za pas i przybrawszy zuchwałą postawę,
 496 5    |                posłuchał rady Monaldiego i wkrótce spostrzegł, że różni
 497 5    |          nieznajomy zbliżył się do niego i rzekł:~- Oto masz pan sto
 498 5    |               powierzyć jakąś tajemnicę, i rzekniesz półgłosem; "Który
 499 5    |                 jest nikczemnym tchórzem i zaraz ucieknie. Wtedy dobijesz
 500 5    |                 wracaj spokojnie do domu i wcale nie staraj się schronić