Dzien

 1 14| skończył. Odzyskawszy zmysły, spostrzegłam brata, podającego mi księgę
 2 14|       mnie obrócić.~Tymczasem spostrzegłam, że trawa schnie pod moimi
 3 14|    spojrzawszy w zwierciadło, spostrzegłam stojące za sobą dwie ludzkie
 4 14|    najświetniejszymi barwami. Spostrzegłam także w oczach mego brata
 5 14|    świetne skrzydła u ramion; spostrzegłam również lekkie drżenie tych,
 6 14|      obrał najkrótszej drogi. Spostrzegłam jego nieposłuszeństwo, ale
 7 14| Przybywszy na podwórze Venty, spostrzegłam światło w środkowej izbie
 8 16|     Na nieszczęście, za późno spostrzegłam, że od dziecięcych lat nauczyła
 9 16|       komedii. Udałam, że nie spostrzegłam niczego, ale czym prędzej
10 27|     się pięknej muszli, którą spostrzegłam na dnie czystej, ale głębokiej
11 27|  często widocznie ich bawiły. Spostrzegłam, że zajmują one mego ojca,
12 29|     poskoczył ku drzwiczkom i spostrzegłam wychodzącego mężczyznę nader
13 35|       na ulicę.~Nad wieczorem spostrzegłam dwie panie ze służącym w
14 35|      i z wielkim zadziwieniem spostrzegłam, że dobył z kieszeni kawałek
15 42| poszłam więc do pani Cerelli. Spostrzegłam, jak wyciągała ze starej
16 55|   jaki kilka dni temu w tobie spostrzegłam.~- Pani - odpowiedziałem -