Dzien

 1 1 |          rzucałam jej pełne ognia spojrzenia, padałam przed nią na kolana,
 2 2 |      zaczęła rzucać na mnie czułe spojrzenia. Nie powiódł się jej ten
 3 9 |          oko toczyło mniej błędne spojrzenia. Powinszowałem kabaliście,
 4 10|      rzucając mu czułe i niewinne spojrzenia, to znowu wpatrując się
 5 14|         nie wiedziałam, co mówię. Spojrzenia brata wywoływały na lica
 6 14| półbożkowie rzucają mi zagniewane spojrzenia, jak gdyby odgadli moje
 7 14|     czasami rzucali w zwierciadło spojrzenia, na których widok byłam
 8 26|       ducha, który otumanił twoje spojrzenia, zwracając je na sługi Boga,
 9 41|     równie jak jej pani płomienne spojrzenia. Byłem przekonany, że dobra
10 48|         blask, zwrócił więc swoje spojrzenia ku stolicy. Tam bez wątpienia
11 51|           warunkach naszej ugody. Spojrzenia ich zdawały się obejmować
12 51|       czasami dumne i rozgniewane spojrzenia. Postanowiłem zabronić mu
13 51|           dzieje, zmieszała się i spojrzenia jej, unikając moich, padły
14 52|           wszystkie zjedzone, ale spojrzenia nasze zdawały się chcieć
15 53|           rzucali na mnie gniewne spojrzenia, po czym spoglądali po sobie.
16 64|           mojej duszy.~Bezustanne spojrzenia tego człowieka wprawiały