Dzien

 1 4 |       powiem. Sprawią ci tu małą boleść; widzisz te dwie deski?
 2 15| natychmiast Rovellas objawił swą boleść i dał wyraz uczuciom, którymi
 3 18|         rozpaczy. Wkrótce jednak boleść moja dobiegła ostatnich
 4 19| kwaśniejszy, Henryk tłumił swoją boleść, Karlos zaś wygadywał niestworzone
 5 19|          stóp ołtarzy ukoił moją boleść i ofiarował ją temu, który
 6 21|         mojego młodego małżonka. Boleść twoja jest słuszna i podzielam
 7 24|         moje łkania i ukoiła się boleść. Powtórzyłem obliczenie,
 8 27| ukochanymi szczątkami, z którymi boleść moja wkrótce mnie połączy.~
 9 27|  błyszczały w każdym spojrzeniu. boleść w każdym uśmiechu, snu nawet
10 28|      małżonków, tłumiłem w sobie boleść i tym więcej przez to cierpiałem.
11 31|   rozpacz.~- Przewidywałem twoją boleść - rzekł Aguilar - i dlatego
12 44|     każdym wyrazem coraz większa boleść malowała się w jej rysach,
13 45|     Możecie wyobrazić sobie moją boleść; odchodziłem od zmysłów
14 51|      praw zadawało mi śmiertelną boleść.~Don Krzysztof wcale się
15 66|        ale zarazem oświadczył mi boleść, z jaką musiał rozstać się