Dzien

 1 5 |   pomiędzy świeżym wspomnieniem a nadzieją bliskiego szczęścia.~Nareszcie
 2 9 |        cherubinów.~Pojmujecie, że nadzieja nieśmiertelności i posiadania
 3 9 |     całkiem nie postradał rozumu. Nadzieja przepędzenia kilku spokojnych
 4 13|          co zresztą zostało tylko nadzieją. Ale taka jest moc wrażeń
 5 22|           od świata. Cieszymy się nadzieją spokoju, gdy tymczasem los
 6 27| przyczynić się do jego szczęścia. Nadzieja ta wbiła mnie w dumę, zapomniałam
 7 28|      manowce cnoty łudziliśmy się nadzieją, że urzeczywistnimy kiedyś
 8 31|       potrzeba do ich upieczenia. Nadzieja takiej biesiady napełniła
 9 39|        mógł poprosić o rękę Sary.~Nadzieja posiadania pięknej Sary
10 41|          rozkoszy. Uszczęśliwiony nadzieją powrotu margrabiny do zdrowia,
11 43|  złudzeniami na przyszłość, którą nadzieja zdobi w najpiękniejsze barwy.~
12 48|       upojony radością i odurzony nadzieją, objuczył swoim dziełem
13 49|      ciągłej pracy, podtrzymywane nadzieją, było dlań najmilszym towarzystwem,
14 52| szczęśliwego wyniku moich starań. Nadzieja ocalenia życia ojcu napełniła