Dzien

 1 7 |           jesteś moją narzeczoną.~Sylwia nic nie odrzekła, tylko
 2 7 |           padł zemdlony na ławkę.~Sylwia natenczas tymi słowy odezwała
 3 7 |          miesiąc mojego pożycia z Sylwią, gdy zostałem zmuszony opuścić
 4 7 |           do obrony lub zasadzek. Sylwia ułagodziła moje rozbójnicze
 5 7 |     kochankę w sąsiedniej wiosce. Sylwia lękała się wyznać przede
 6 42|        wielkiemu memu zdziwieniu, Sylwia ani nazajutrz, ani następnych
 7 42|           cudzoziemcze - odrzekła Sylwia - uspokój się, jesteś niewinny,
 8 42|         ciekawością, poszedłem za Sylwią. Wsiedliśmy do powozu, przybyliśmy
 9 42|          wykwintnych pantofelków. Sylwia zdjęła rękawiczki, mantylę
10 42|              Pani moja - odrzekła Sylwia - ucieka się do ostatecznych
11 42|        Nie, moje dziecię - rzekła Sylwia - dumała o zyskownej baronii
12 42| wiedziałem, co się ze mną dzieje. Sylwia korzystała z mojego stanu,