Dzien

 1 15|       już udać się do Villaca, Lonzeto zachorował na ospę. Łatwo
 2 16|       mały jej brat cioteczny. Lonzeto. Często myślałam o rozłączeniu
 3 16|      Dziwna rzecz, że mały mój Lonzeto miał umysł równie skłonny
 4 16| chustkę i zalewając się łzami; Lonzeto, klęcząc koło niej, również
 5 16|    Wybacz, pani - odpowiedział Lonzeto z powagą - żaden ksiądz
 6 17|      mi odpowiedziano - jestem Lonzeto. Elwira i ja wynaleźliśmy
 7 17|     się na spoczynek. Elwira i Lonzeto ze łzami pożegnali się ze
 8 17|        Być może - odpowiedział Lonzeto. Następnie położyłem się
 9 17| rozbudziła nas rano mówiąc, że Lonzeto z Elwirą uciekli w nocy
10 18| przybiegła z oświadczeniem, że Lonzeto uciekł z Elwirą przebraną
11 20|      samą. Drugim chłopcem był Lonzeto. Krzyknąłem z radości.~Czworo
12 20| strachu, jakiego nas nabawiła. Lonzeto, który przestał już być