Dzien

 1 3 |     Nareszcie, nie bez rzewnych łez, opuścił Madryt. Wybrał
 2 15|       zapytała o przyczynę tych łez. Nie wiedząc, dlaczego płakaliśmy,
 3 16|          mnie skazałeś na życie łez i nędzy, a teraz przychodzisz
 4 17|     ciągle nie mogłam zatamować łez; trzeciego dnia ujrzałam
 5 17|    boleści, zalała się potokiem łez. Ciotka moja dobyła chustki
 6 26|     Fernandem, z oczami pełnymi łez, które dowodziły, ile przyjemności
 7 26| podniósł mnie i zanosząc się od łez. rzekł:~- Nieszczęśliwy
 8 28|    pieniądze przez dwa miesiące leż zimowych, ale nadto zaciągnie
 9 42|    płaczę za wami! Nie mogę bez łez pomyśleć o moim czarnym
10 47|   widząc mnie rozczuliła się do łez, wszelako zaklinała, abym
11 54|     oczy dłonią i uroniła kilka łez. Ojciec od śmierci swojej
12 59|       księżniczka uroniła kilka łez, ja zaś nie mogłem wstrzymać