Dzien

 1 1 |          rozwodzić narzekania:~- Niestety - mówił - dlaczegoż nie
 2 4 |         łonie. Nie odpowiadasz - niestety, synu mój, złe, bardzo źle
 3 12|          prokuratorowi teatynów.~Niestety, mniemam, że ojciec mój
 4 15|       następną niedzielę, która, niestety, zbyt wcześnie nadeszła
 5 27|          nad nim książęca mitrę. Niestety, ten szumny herb miał kiedyś
 6 35|       wyłącznie jego szczęściem. Niestety, zamiary moje zbyt mi się
 7 35|         nieograniczone zaufanie. Niestety! ta sąsiadka, którą widzisz
 8 44| nadzwyczajnemu wzruszeniu, ale - niestety - przyczyna była zupełnie
 9 49|      uczucie własnego istnienia.~Niestety! przyczyna tej klęski była
10 50|     Potępionego Pielgrzyma. Ach, niestety, dzień mego urodzenia był
11 50|  pociągnął za sobą zgubę świata.~Niestety! Podczas gdy Hervas wznosił
12 51|        zamilczę o jego nazwisku. Niestety! On także przez całe życie
13 51|        jestem w stanie zapłacić. Niestety! Mam długi, ale czyż mogłam
14 52|         znali moich cukierków.~- Niestety, senor don Belialu - odpowiedziałem -
15 55|        więc głową, dodała kilka "niestety" i "słodki Jezu", po czym
16 55|  dziewczyny. Odparłem przeto, że niestety nie znam jej nazwiska. Powiedziałem
17 61|       mnie ta występna rozpusta. Niestety, jeden jest tylko sposób