Dzien

 1 6 | piętnastu, chociaż co do wieku i rozumu byłem jeszcze dzieckiem,
 2 9 |       abym całkiem nie postradał rozumu. Nadzieja przepędzenia kilku
 3 12|     smutek ten nie pozbawia mnie rozumu.~Podobny początek podniecił
 4 24|          cię pewnej części twego rozumu. Niech cię to bynajmniej
 5 24|         potęgi boskiej i nicości rozumu ludzkiego. Szaleńcy, nie
 6 26|          by ich pilnować i uczyć rozumu.~Jednak niebo jest sprawiedliwe.
 7 29|       zapowiada więcej od innych rozumu, tego zaś potrzeba do polecenia,
 8 36|           który tak aż do utraty rozumu się rozplatonował, jest
 9 39|      oderwane. Do tego złożonego rozumu zwierzęta nigdy nie dochodzą
10 43|  częściej słabość charakteru niż rozumu zatrzymuje kobietę. Wyjątki
11 57|     wątpienia Toledo miał więcej rozumu, ale rozum czasami się tylko