Dzien

 1 7 |          synom książąt lub hrabiów, dlaczegóż nie mielibyśmy tego uczynić
 2 11|           ode mnie. Ach. mój ojcze, dlaczegóż nie uczyniłeś mnie podobną
 3 13|     odpowiedziała nieznajoma.~- Ale dlaczegóż te łoża są tak obszerne? -
 4 16|       dziwaku, szatanie, lucyperze! dlaczegóż byk, którego zabiłeś w naszych
 5 19|       krótkiej epoce swego życia. I dlaczegóż Blanka nie miałaby go kochać?
 6 19|       natura obdarzyła mnie bratem, dlaczegóż przeznaczenie tak długo
 7 25|           połamane pokutą, ale bo i dlaczegóż tak długo opłakiwała błąd,
 8 28|             mi znakomitą przysługę, dlaczegóż teraz chcesz mnie zbezcześcić?
 9 29| Posłuszeństwo moje było bez granic, dlaczegóż zatem wypędzono mnie, jak
10 50|             odbiły się o moje oczy, dlaczegóż oświeciłaś dzień mojego
11 51|           Krzysztofa, mego patrona, dlaczegóż muszę ślęczeć w tym przeklętym