Dzien

 1 28|   zapuszczająca się w marzenia, wychodzi z czasem na pożytecznych,
 2 29|      się do okna i ujrzałem, że wychodzi na ogród, miły niegdyś panom
 3 29| spostrzegłem, że żadne inne nie wychodzi na tę stronę; nie było wysoko,
 4 35|         W Palestynie lud tłumem wychodzi na puszczę, ażeby słuchać
 5 35| mieszkania; jedno z moich okien wychodzi na uliczkę Augustianów.
 6 47|    córka bankiera w tych dniach wychodzi za mąż za księcia Santa
 7 51|      zdawało mi się, że stamtąd wychodzi i zapuszcza się w sam środek
 8 53|         przejścia, na które nie wychodzi żadne okno. Uliczka ma tyle
 9 58|    konieczne i w obecnej chwili wychodzi nawet z prawideł grzeczności.
10 58|    mówiłem w duchu - tak zawsze wychodzi, kto przestaje z wyższymi