Dzien

 1 6 |        Zoto! gia vegio che tu sara i banditu!~Następnie zwracając
 2 38|      młoda wnuczka nazywa się Sara i że dziadek nadzwyczajnie
 3 39| Jerozolimie.~Pewnego wieczoru Sara zdjęła swoją zasłonę i chciała
 4 39|       stóp ogrodowego tarasu. Sara rzuciła mi złoty łańcuszek,
 5 39|    dowiedzieć się, co zaszło. Sara zaczęła mu opowiadać zdarzenie,
 6 39|  dziedzictwa. do mnie należy. Sara ze swej strony okazywała
 7 46|       wszystkim już wiedział. Sara z niepokojem wyglądała mego
 8 46|      rzeki:~- Przyrzekłem, że Sara będzie twoja, jeżeli podwoisz
 9 46|  rzewnymi łzami.~Na ten widok Sara uklękła koło mnie i, sama
10 46| ciągnąłem więc znaczna zyski; Sara z każdym dniem coraz więcej