Dzien

  1 1  |             wiarę Chrystusa. Ta mowa cię zadziwia - ale wszakże twoja
  2 1  |               Nie rozumiem, dlaczego cię tak zajmuje moja odwaga.~-
  3 1  |              życiu spotykamy. Dziwią cię moje słowa i zdajesz się
  4 1  |           byłabym szczęśliwa, widząc cię na łonie Eminy, uczestnicząc
  5 3  |          Powiedz mi, kto jesteś, kto cię wychował i czy wierzysz
  6 3  |        gwardii wallońskiej, w którym cię chciałem umieścić.~Po tych
  7 3  |             zawołał:~- Hierro! niech cię Bóg broni od usprawiedliwień,
  8 3  |             Landolfo - i zaprowadzić cię do piekła razem z twoim
  9 3  |           lub srebro. Pragnę nauczyć cię nieznanego ci dotąd pchnięcia,
 10 3  |         poczuciu honoru, i uprzedzam cię, że dziś nie ma już tylu
 11 3  |    trwalszych zasadach. Ale nie chcę cię dłużej zatrzymywać, gdyż
 12 3  |              W takim razie aresztuję cię w imieniu króla i przenajświętszej
 13 4  |            synu, podziękuj niebu, że cię przyprowadziło do tego więzienia.
 14 4  |          ciebie; widzę, że muszę sam cię naprowadzić na dobrą drogę.
 15 4  |          milczysz? Drogi synu, niech cię to wcale nie przestrasza,
 16 4  |             rozgniecionym ciałem. To cię już więcej będzie bolało.
 17 5  |   przeciwieństw. Chętnie przedstawię cię moim przyjaciołom, ale musisz
 18 7  |           biedna dziewczyna - czemuż cię tu nie ma, aby ukarać tego
 19 7  |        Jestem rozbójnikiem i mógłbym cię zamordować, ale zbyt poważam
 20 7  |            talizmanem, który uchroni cię może od niestałości, jeżeli
 21 8  |           młody przyjacielu, właśnie cię szukałem: wracaj do mojej
 22 8  |              podaj mi rękę. Szukając cię opadłem z sił.~Wypocząwszy
 23 9  |          pójdzie na marne. Uprzedzam cię, że ważny list czeka na
 24 9  |              Don Filipa V, uprzedzam cię, abyś wstrzymał twój przyjazd
 25 9  |         liczbie. Pójdź, przedstawimy cię naszemu władcy.~Udałem się
 26 9  |      kabalisla - ponieważ inkwizycja cię ściga, a król rozkazuje
 27 9  |             rzekł:~- Mój ojcze, znam cię lepiej, aniżeli się tego
 28 9  |        niesłychanie ważne i zaklinam cię, abyś nam opowiedział własne
 29 10 |           moja gwiazda zrządziła, że cię spotkałem tej nocy, uczyń
 30 10 |          śmiej się, senor; zapewniam cię, że był to nadzwyczaj przyjemny
 31 10 |          Tybald - wszelako zapewniam cię, że to, co robiłem wczoraj,
 32 11 |              się pod zamkiem, proszę cię, abyś poszedł za nimi nawet
 33 11 |             tym kiedyś. Teraz żegnam cię, do widzenia!~Żydówka oddaliła
 34 11 |        rzekła:~- O Menipie, od dawna cię już kocham; jestem Fenicjanką
 35 11 |           samo wierną, jak ja uważam cię za uczciwego.~Młodzieniec,
 36 11 |            się z wężem, który otacza cię zdradliwymi sploty.~Zdziwiła
 37 11 |             po chwili dodał:~- Kocha cię kobieta, która nie może
 38 11 |            małżonką. Czy myślisz, że cię kocha prawdziwie?~- Bez
 39 11 |        kawalerze, nie miałem zamiaru cię obrazić; przeciwnie, chciałem
 40 11 |          przeciwnie, chciałem prosić cię, abyś raczył kilka dni z
 41 11 |            Jeżeli podróż w góry może cię zabawić, przyrzekamy pokazać
 42 12 |         zajmujących wypadków. Uderzy cię tylko zapał, z jakim chwytałem
 43 13 |            mówiłeś co o raju? Proszę cię, panie Romati, nie wyrażaj
 44 13 |             się w ten sposób, usunie cię o to proszę; teraz pójdź
 45 13 |            Nie przerywaj mi pan, już cię raz o to prosiłam - odparła
 46 13 |           twoje piękne oczy; ja sama cię dziś rozbiorę, jutro zaś
 47 13 |               Panie Romati, prosiłam cię, abyś mi nie przerywał -
 48 13 |          rzekła:~- Panie Romati, już cię prosiłam, abyś nie używał
 49 14 |           swoje przygody, zaznajomił cię z pewną częścią moich własnych.
 50 14 |            wyjdź z tego stanu, który cię poniża. Czas już, abyś spróbowała
 51 14 |            konstelacjami zabezpieczy cię przed ich natarczywością.
 52 14 |              mych nóg. Nie będzie to cię dziwiło, gdy się dowiesz,
 53 14 |         stop-nia. Nareszcie ujrzałam cię przybywającego wraz z moim
 54 15 |           los mój przynajmniej nieco cię obchodzi. Porzucam raz na
 55 16 |              y otros, y otros.~Dziwi cię to, senora, że pamiętam
 56 16 | dziesięciomiesięczne dziecię - niech cię niebo... niech cię piekło...~
 57 16 |             niech cię niebo... niech cię piekło...~Wypowiedziawszy
 58 18 |           nie przeszkadza, że uważam cię za kapitana w gwardii wallońskiej.~
 59 18 |              spodziewam się zobaczyć cię po raz ostatni w mym życiu.~
 60 18 |   hiszpańskiego. Ale muszę uprzedzić cię, zachwycająca Elwiro, że
 61 18 |             Drogi Alfonsie, zaklinam cię, powiedz mi twoje zdanie
 62 19 |            Kochana Blanko, ubóstwiam cię, poważam twego ojca, ale
 63 19 |           wynagrodzi. Teraz polecamy cię łasce Stwórcy i zostajemy
 64 19 |          wejścia w zapasy? Uprzedzam cię, że współzawodnikami twymi
 65 19 |        liście do mnie pisanym nazywa cię młodym człowiekiem, zapewne
 66 19 |              brody. Pomimo to kocham cię zawsze. A teraz chodźmy
 67 19 |            wszyscy starzy serdecznie cię całują.~- Ależ mój drogi
 68 19 |             nie może jednak pozbawić cię godności pierwszego pułkownika
 69 19 |          namówić, przyjdź do nas, to cię więcej rozerwie aniżeli
 70 19 |              że nigdy nie każę uczyć cię matematyki, natomiast wyćwiczysz
 71 19 |            straż, która przeprowadzi cię do najbliższego miasta?~
 72 20 |           się, że niebo przeznaczyło cię na ozdobienie wieczoru życia
 73 20 |          połączenia. Teraz opuszczam cię, piękna Elwiro, jadę czym
 74 21 |           twego życia, ale uprzedzam cię - wiernie i jasno.~Żyd Wieczny
 75 21 |           życia dworskiego, uwalniam cię więc od pełnienia dotychczasowych
 76 22 |              przychodzę więc zapytać cię, czy nie chcesz dać mi jakich
 77 22 |             poleceń. Przy tym proszę cię o pismo do twego teścia
 78 22 |           oby niebo mogło wykierować cię na prawdziwego faryzeusza.~
 79 22 |              inaczej. Ludzie uważają cię za umarłe drzewo, które,
 80 22 |         wyraził mój podziw, że widzę cię równie biegłym w historii
 81 23 |          nieraz myślałam, że zostawi cię posiadaczem tytułów i majątków
 82 23 |           niebo postanowiło zachować cię w ukryciu, niezgodnym z
 83 23 |             z tobą wcześniej.~Żegnam cię, senor don Henryku; nie
 84 23 |             w tobie pokładam. Proszę cię, abyś od jutra zaraz zajął
 85 23 |             raz ostatni przestrzegam cię, kochany teściu: jeżeli
 86 23 |              będę zmuszony zaskarżyć cię do ministra.~- Ależ, mój
 87 24 |        dziecko. Pan Bóg nie stworzył cię na aroganta. dni twoje nie
 88 24 |        matematyka dotąd nie nauczyła cię, skąd się biorą dzieci na
 89 24 |              ale że Pan Bóg pozbawił cię pewnej części twego rozumu.
 90 24 |           części twego rozumu. Niech cię to bynajmniej nie martwi.
 91 24 |           ciebie okupu. Odprowadzimy cię do pierwszej hiszpańskiej
 92 25 |             Senor kawalerze, szukają cię, nie mamy czasu do stracenia.
 93 25 |               użytym na sprowadzenie cię pośród nas. Nie zapominaj
 94 25 |         szczędziłem dla wykierowania cię na wietrznika i głupca,
 95 25 |              usiłowaniom i obdarzyło cię duszą tkliwą i oświeconym
 96 25 |           Henryku!~List ten uwiadomi cię, że Bóg zapewne wkrótce
 97 25 |            przyślij nam syna, którym cię niebo obdarzyło. Książę,
 98 26 |            błagaj niebo, aby wyrwało cię z piekielnego obłędu. Z
 99 26 |             ojcze, przychodzę błagać cię o wyrozumiałość dla młodej
100 26 |        przynieś te relikwie, o które cię prosiła. Zaklinam cię, nie
101 26 |          które cię prosiła. Zaklinam cię, nie odmawiaj mi tej łaski.~
102 26 |        pomieszania zmysłów. Zaklinam cię w imię Boga, mój ojcze,
103 26 |            Rebeka zawołała:~- Proszę cię, abyś nie przerywał w tym
104 26 |            powołania jak wstrzymując cię nad samym brzegiem przepaści.
105 26 |            twój umysł, szatan wlecze cię na manowce złego. Cofnij
106 26 |             kwieciem. Młody małżonek cię wzywa; przeznacza ci go
107 26 |              z klasztoru. Zaprowadzę cię do żony naszego ogrodnika
108 26 |      Obowiązkiem moim jest zaskarżyć cię przed inkwizycją. Grozi
109 26 |           pragnę przynajmniej wyrwać cię z tego zbiorowiska nieboszczyków,
110 27 |              rzekła:~- Okrutniku; tu cię więc nareszcie twoja nieubłagana
111 27 |       mówiłem - a mąż, który uczynił cię nieszczęśliwą, musiał być
112 27 |           widać, że ta kobieta kocha cię jak własnego syna. Czy nie
113 27 |           rzekła mu surowo:~- Proszę cię, abyś nigdy nie zapominał,
114 27 |         ciebie szyfrem, ale zaklinam cię, drogi ojcze, przeczytaj
115 27 |         następnym razem, gdy przyjdę cię odwiedzić.~Gdy Cygan doszedł
116 28 |         smutnym wolę sam o wszystkim cię uwiadomić.~Po tej przemowie
117 28 |          zbyt wielki zaszczyt. Muszę cię uprzedzić, że mam zwyczaj
118 28 |           mnie zbezcześcić? Zaklinam cię, uznaj mnie za człowieka
119 29 |           ciebie się zwracam, uważam cię bowiem za pierwszego spomiędzy
120 29 |             Droga Eleonoro, zaklinam cię, staraj się nigdy w niczym
121 29 |           przez ciebie lub o tym, co cię dotyczyło. Kapitan powiedział
122 29 |      wyobraźni - nie taka, jaką dziś cię widzę, ale jaką cię opuściłem.
123 29 |             dziś cię widzę, ale jaką cię opuściłem. W nocy nagle
124 29 |           pragnąłem więc jeszcze raz cię ujrzeć, zanim na zawsze
125 29 |        Zdawało mi się, że jeżeli raz cię jeszcze zobaczę, z tym większym
126 29 |         miejscu, z którego będę mógł cię zobaczyć, gdy będziesz wsiadała
127 29 |            matka." Następnie wypędzę cię z mojego domu i pójdziesz
128 29 |   zawdzięczam przyjemność posiadania cię w moim domu.~Nadęta moja
129 29 |        powrocie do Ameryki i pragnie cię zatrzymać, dopóki nie poweźmie
130 29 |              że nie należy zostawiać cię w niepotrzebnych domysłach.
131 29 |             podziemi, gdzie oczekują cię z najżywszą niecierpliwością.
132 30 |             twoje kuzynki uwiadomiły cię o historii twoich przodków
133 30 |             Ośmielam się więc prosić cię o zaręczenie słowem honoru,
134 30 |    spostrzeżesz obóz Cyganów. Żegnam cię, drogi Alfonsie, oby święty
135 30 |          nasz Prorok raczył oświecić cię i ukazać drogę prawdy.~Derwisz
136 31 |           Drogi przyjacielu, niechże cię uściskam!~Kawaler Aguilar
137 31 |              ja zaś pomimo to kocham cię, jak gdybyś był najgorszym
138 31 |          spowiedzi? Czyżby pojedynek cię tu sprowadzał?~- Właśnie
139 31 |            słyszeć, rozkazując, abym cię ostrzegł o karach, jakie
140 31 |              zawołał Toledo - proszę cię, nie myśl wcale o moim nawróceniu.~-
141 31 |            twój nie omieszka upewnić cię o istnieniu tamtego świata.
142 31 |            tamtego świata. Uprzedzam cię tylko, uważaj dobrze o samej
143 32 |              takim razie ja zastąpię cię u kupca - odrzekłem, zresztą
144 33 |          również tym, którzy poznali Cię i są przez to moimi braćmi
145 33 |              mogę zatem zaręczyć, że cię nauczę dawnej religii, której
146 33 |           Przede wszystkim uprzedzam cię, abyś nigdy nie przywiązywał
147 33 |          Mości książę, jeżeli dobrze cię zrozumiałam, najlepiej byłoby
148 34 |            ale to tylko dlatego, aby cię przekonać, że bogactwa nie
149 34 |   przechadzających się razem. Żegnam cię, ale nie zabraniam ci zbliżać
150 34 |              pomówić. Naprzód proszę cię, abyś raczył mi powiedzieć,
151 35 |           rzekłem mu:~- Pozwól, abym cię zapytał, co myślisz o rzeczach,
152 35 |           się jeszcze od chwili, gdy cię poznałam. Mój ojciec jest
153 35 |         Mówiłam jej o tobie, pragnie cię poznać, odprowadź mnie więc
154 35 |         służących pani Avalos, który cię do niej zawiedzie.~Słowa
155 35 |            pomówić. Muszę zawiadomić cię o niektórych ważnych dla
156 35 |           Teraz niepodobna mi dłużej cię tu, senor, zatrzymywać,
157 35 |           się, że nie po raz ostatni cię widzę.~- Zanim się pani
158 35 |            wynaleźć inne sposoby, by cię widywać. Matka twoja wkrótce
159 35 |             moim urodzeniu. Zaklinam cię, pani, nie odrzucaj tego
160 35 |             spraw handlowych. Żegnam cię, senor Cornadez; przebacz,
161 35 |           mnie i rzekł:~- Obdarzając cię naszym zaufaniem, mieliśmy
162 36 |          Chce, aby mój ojciec zastał cię u mnie. Przedsięwzięcie
163 36 |             do mnie należy. Uważałem cię zawsze za zbyt szczęśliwego,
164 36 |              senor don Lopcz, błagam cię tylko o jedną łaskę: nie
165 38 |          pieca chemicznego, można by cię sprowadzić do stanu flaszeczki
166 38 |              rzekła Rebeka. - Proszę cię, racz mówić dalej.~Velasquez
167 41 |            do swego gościa:~- Kiedym cię znał, senor, duszę twoją
168 41 |           TORRES ROVELLAS~Gdy oddano cię do kolegium teatynów, mieszkaliśmy,
169 41 |           kobieta pragnie koniecznie cię widzieć, pójdź za mną.~Domyśliłem
170 41 |              luba Elwiro, zdradziłem cię!... Nie jestem ciebie godny!...
171 42 |            myśl, że chcę zaprowadzić cię do mojej pani, która spoczywa
172 42 |              posiłek, z całego serca cię zapraszam.~Nie mogłem odrzucić
173 42 |   teraźniejszy stan z tym, z jakiego cię wydobyłem.~- Któż cię prosił,
174 42 |        jakiego cię wydobyłem.~- Któż cię prosił, abyś mnie z niego
175 42 |              jestem pewna, że gdybym cię prosiła o tę małą baronię,
176 42 |            niezawisłego losu?~- Chcę cię więcej kochać - odparła
177 42 |           przekonać się, czy potrafi cię omamić. Widzisz więc, mój
178 43 |              dla ciebie, która kocha cię nad życie i która do kogo
179 43 |          Wszelako - dodał - pamiętam cię daleko młodszą i nie powinnaś
180 44 |       pomiędzy nami - Alonzo - tracę cię z oczu.~Xoaz był jednym
181 45 |             sama namiętność wznosiła cię ku górze, kiedy zacząłeś
182 45 |             się naprzód, utrzymywała cię na osiągniętej wysokości
183 45 |        połowie twego życia i wspiera cię jeszcze u schyłku twoich
184 45 |             rzędnej 56 lat. Upraszam cię jednak, mości margrabio,
185 46 |     niegodnym. Straszliwa przyszłość cię oczekuje.~Kabalista roześmiał
186 48 |         kawaler - wcale nie prosiłem cię o panegiryk.~- Wiem o tym -
187 48 |          rzekł:~- Mój panie, oskarżę cię przed alkadem, jeżeli nie
188 48 |               W istocie, prześladują cię, ale twoje sto dublonów
189 48 |       nierozwagą; gdy więc oskarżono cię, nikt nie stanął w twojej
190 50 |              mój drogi Błażeju, chcę cię jeszcze ostatni raz pobłogosławić.
191 50 |        wierze i uczynkach i wychował cię w tejże samej prostocie.
192 50 |      filozofów. Błażeju, błogosławię cię - umieram.~W istocie, mówiąc
193 50 |              rzekł:~- Synu mój - tak cię nazywam, traktuję cię bowiem,
194 50 |            tak cię nazywam, traktuję cię bowiem, jak gdybyś już do
195 50 |                Bóg i ludzie opuścili cię, a ziemia nie chce przyjąć
196 50 |            dał ci życie; wszelako my cię nigdy nie opuścimy.~- Mówisz,
197 51 |             zmiany twego zdania, gdy cię poproszę, abyś raczył nas
198 51 |          Wypada wszelako o wszystkim cię zawiadomić. Dowiedz się
199 51 |            Zatknij je za pas. Żegnam cię młodzieńcze, nie zapominaj
200 51 |        pomyśleliśmy już o uwolnieniu cię od natrętnego współzawodnika.
201 51 |             a jest już późno. Żegnam cię, mój młody przyjacielu,
202 51 |       zbawienia, postanowiłem wyrwać cię zatracie i spodziewam się,
203 52 |              don Beliala.~- Czekałem cię - rzekł do mnie. - Wiedziałem,
204 52 |           szczęściem, którym darzyła cię druga. Matka ich, bardziej
205 52 |           się wahać, jeżeli znudziła cię już jego rodzina. Zastanów
206 52 |            północy. Tymczasem żegnam cię; przyjmij, proszę, jeszcze
207 52 |           przyjacielu, wkrótce wezmą cię na tortury, ażeby zapytać
208 52 |         dobrze, kim jesteś, a jednak cię przyzywam.~- Staję na twoje
209 53 |            stamtąd do Salamanki.~Gdy cię ujrzałem, spostrzegłem na
210 53 |          przyczyna, dla której widmo cię prześladuje. Jeden jest
211 54 |         chwili wrócił:~- Przepraszam cię, senor Avadoro - rzekł -
212 54 |         przerwał i rzekł:~- Rozumiem cię doskonale, chcesz upewnić
213 54 |             do mojego ojca - nazywam cię tak, albowiem żona twoja
214 54 |       miłosierne uczynki. Bynajmniej cię w tym nie ganię, ale. na
215 54 |             co począć. Ażeby wydobyć cię z kłopotu, pożyczam je u
216 54 |        pierwsi dostojnicy dworu będą cię szukali, nadskakiwali, ściskali,
217 55 |             dom naprzeciwko i proszę cię, abyś w nim zamieszkał i
218 55 |         pochwałach. Tymczasem czekam cię jutro rano. Mam zamiar wyjechać
219 55 |       następującej treści:~Zbliżając cię do Leonory spodziewałam
220 56 |             poznałem Busquera.~- Mam cię nareszcie, senor - rzekł. -
221 56 |          Kawaler Toledo żali się, że cię od tak dawna nie widział,
222 56 |             Najjaśniejszy Pan wysyła cię z depeszami do Neapolu.
223 56 |             doniosę ci wieści, które cię jeszcze więcej do niej przywiążą.~
224 56 |            służenia jej, postanowiła cię zaślubić. Jesteście pożenieni
225 56 |             Madrytu, kazałem mu, aby cię śledził, i pod pozorem uniknięcia
226 56 |         Następnie wypadło nam wysłać cię do Neapolu, nie wiedzieliśmy
227 56 |             wiedzieliśmy bowiem, jak cię uspokoić względem twojej
228 56 |              kochany Avadoro, błagam cię o przebaczenie. Utopiłem
229 56 |   dzisiejszego poranku znowu kazałem cię śledzić i dowiedziałem się,
230 57 |            nie podsłuchał. Uprzedzam cię, że nie bardzo lubimy ani
231 57 |             z tym trybunałem. Żegnam cię teraz, do widzenia!~Busqueros
232 57 |               Król polecił mi prosić cię o rękę twojej córki dla
233 57 |         równie czarowne, jak widzieć cię prowadzącą córkę do ołtarza.
234 57 |              Busqueros, przestrzegam cię, że jeżeli kiedykolwiek
235 57 |          jeżeli kiedykolwiek spotkam cię szpiegującego po domach,
236 57 |             o niektórych dotyczących cię nader ważnych rzeczach,
237 58 |            polecił mi, abym zaprosił cię na obiad, i jak mi się zdaje,
238 58 |              tobą pomówić. Uprzedzam cię jednak, senor, abyś w takim
239 58 |       Wstrzymałem się od wymienienia cię przed jego eminencją nie
240 58 |              tym względzie i że sama cię nawet wysunęłam. Masz ochotę
241 58 |              jakie wszedłeś, mogłoby cię narazić, kupuję przeto cały
242 58 |             życie przepędzić. Polecę cię komuś, kto da ci je poznać.
243 58 |             moje zdają się zadziwiać cię, senor don Juanie. Dawniej
244 58 |          część twego monologu i mogę cię zapewnić, że w burzliwych
245 58 |          znaleźć nie zdoła. Zasiania cię można opieka, nie powinieneś
246 61 |    potrzebował jakiej usługi, proszę cię, racz mnie nie pomijać.
247 61 |            wnętrzności ziemi. Żegnam cię, tu już musimy się rozstać.~
248 61 |        odwrócił się i rzekł:~- Witam cię, młodzieńcze! Z prawdziwą
249 61 |        prawdziwą przyjemnością znowu cię tu oglądam. Umiałeś dotrzymać
250 61 |            we mnie pustelnika, który cię przyjmował w dolinie Gwadalkwiwiru,
251 63 |        SZEJKA GOMELEZÓW~Zaznajomiłem cię z historią naszych podziemi,
252 63 |         ważne zamiary; wkrótce rzucą cię w świat, i to daleko więcej,
253 63 |            Don Juan Avadoro zapoznał cię ze swymi przygodami, zgadujesz
254 63 |        kochasz, jest wróżką, potrafi cię wszędzie wynaleźć. Z drugiej
255 65 |      odpowiedział nieznajomy. - Chcę cię tylko zamordować, jeżeli
256 65 |          twoim obowiązkom, zamorduję cię, jak Billah Gomelez zamordował
257 65 |          obowiązana jest natychmiast cię zamordować.~Azael chciał
258 66 |            Moskita, którzy porzucili cię przy źródle Alcornoques.
259 66 |               Nazajutrz wystawiliśmy cię na daleko straszliwszą próbę;
260 66 |           odwagi.~Pragnęliśmy bliżej cię poznać i sprowadziliśmy
261 66 |              poznać i sprowadziliśmy cię do zamku Uzedy. Tam z wzniesienia
262 66 |    Musieliśmy dość długo zatrzymywać cię między nami i obawialiśmy
263 66 |          teraz, Alfonsie, tam, gdzie cię świat wzywa. Otrzymałeś
264 66 |           środki. Jeszcze raz żegnam cię, uściskaj twoje małżonki.
265 66 |          tysiącach stopni zaprowadzą cię do zwalisk Kassar-Gomelezu,
266 66 |      przewodników do Madrytu. Żegnam cię, żegnam.~Ruszyłem po kręconych
267 Dod|              historię Suareza, wezmę cię do służby. Złóż dzięki niebu,
268 Dod|         księcia Santa Maura zapytają cię. kim jesteś, odpowiedz,
269 Dod|        niesiony powiewem zefiru?~Cóż cię sprowadza do mnie?~Odpowiedziałem
270 Dod|            improwizacji.~- Zapewniam cię, że nie widzę w tych wierszach
271 Dod|           ogóle nie zauważam. Proszę cię, zostaw mnie teraz samego;
272 Dod|          zanim ci ją objaśnię, muszę cię wprzód uwiadomić o pewnych
273 Dod|            ciebie. Zresztą zapewniam cię, że zostałem zniewolony
274 Dod|           gdyby nie to, że wyrzucono cię przez okno.~- Ta sama przykrość -
275 Dod|            na tamtym świecie.~Proszę cię o to jako przyszły teść