Dzien

  1 1  |          czystym hiszpańskim języku:~- Senor kawalerze, dwie cudzoziemki,
  2 1  |               kastylijskim narzeczu:~- Senor kawalerze, dziękujemy ci
  3 1  |                japońskiej porcelany:~- Senor kawalerze, znajdziesz tu
  4 1  |           jesteście.~- Jedz tymczasem, senor kawalerze - odparła piękna
  5 1  |          poszukiwaniom. Widzisz zatem, senor, że nasza podróż jest ważną
  6 1  |            odpowiedziała za siostrę:~- Senor kawalerze, wiesz, że jesteśmy
  7 1  |         Mauretanka tak dalej mówiła:~- Senor Alfonsie, zbyt wiele opowiadałam
  8 3  |           odezwał się do podróżnego:~- Senor kawalerze, powóz pański
  9 3  |         niemiłego, z czego raczysz się senor wytłumaczyć.~Pułkownik,
 10 3  |             się do tego nie mieszał.~- Senor kawalerze - przerwał mój
 11 3  |           pułkownika:~- Sądzę, że masz senor słuszność, i gdybyś był
 12 3  |        pojedynku; ale teraz, pojmujesz senor, że doprowadziliśmy rzeczy
 13 3  |          drżałby na ich wspomnienie.~- Senor Hierro - odpowiedział cierpko
 14 3  |            owszem, mój ojcze, wszelako senor Paszeko mógł innym sposobem
 15 3  |           poprzek drogi i rzekł:~- Czy senor nazywasz się Alfonsem van
 16 5  |               mnie do studni, rzekł:~- Senor Alfonsie, racz spojrzeć
 17 5  |           brzeg, Zoto rzekł do mnie:~- Senor Alfonsie, mam zaszczyt przedstawić
 18 8  |         spostrzegłszy mnie, rzekł:~- I senor tutaj?... senor jeszcze
 19 8  |             rzekł:~- I senor tutaj?... senor jeszcze za młody jesteś,
 20 8  |                Więc to twoja własność, senor kawalerze. Jeżeli tu noc
 21 8  |                od kilku dni zajmują.~- Senor Alfonsie - przerwał kabalista -
 22 9  |              podziękował mi i dodał:~- Senor Alfonsie, twój dobry uczynek
 23 9  |              rzeczach; radzę ci zatem, senor Alfonsie, nie zaniedbywać
 24 9  |         zaniedbywać jego przestrogi.~- Senor kabalisto - odpowiedziałem -
 25 9  |             przeczytałem co następuje:~Senor Alfonsie!~Z rozkazu JKMości,
 26 9  |       zaczęliśmy mówić o czym innym.~- Senor Alfonsie - rzekł kabalisla -
 27 9  |        Spodziewam się, że na szczęście senor do nas nie należysz.~Weszliśmy
 28 9  |               obudziła mnie, mówiąc:~- Senor Alfonsie, wybacz, że poważam
 29 9  |             Jak możesz jednak mniemać, senor Alfonsie - mówiła dalej
 30 9  |             obliczu, po czym dodała:~- Senor Alfonsie, pozwól mi wrócić
 31 10 |          człowiek?~Ach, nie śmiej się, senor; zapewniam cię, że był to
 32 11 |         wejrzenie, rzekł:~- Czy wiesz, senor kawalerze, że znajdujesz
 33 11 |                dłoń i dodał:~- Wybacz, senor kawalerze, nie miałem zamiaru
 34 11 |               swego namiotu, mówiąc:~- Senor kawalerze, namiot ten będzie
 35 11 |              uśmiechnął się i rzekł:~- Senor kawalerze, muszkiety naszych
 36 12 |             podnosząc obóz.~- Wstawaj, senor kawalerze - rzekł do mnie
 37 12 |                   Oto masz przed sobą, senor kawalerze, towary angielskie
 38 12 |              Avadoro, gdyż dowiedz się senor, że bynajmniej nie urodziłem
 39 12 |               charakterami. Zauważyłeś senor, jaki prowadził systematyczny
 40 12 |            głos i rzekłem do starca:~- Senor Avadoro lub Pandesowna,
 41 13 |            obfite śniadanie i rzekł:~- Senor kawalerze, zbliżają się
 42 13 |                się z nich otrząsnąć.~- Senor Pandesowna - rzekłem na
 43 14 |               cichu.~Pojmujesz dobrze, senor Alfonsie, że nie jestem
 44 15 |        przerwała milczenie i rzekła:~- Senor Alfonsie, czynię ci zwierzenie,
 45 15 |            CYGANÓW~Przypominasz sobie, senor Alfonsie, historię księżniczki
 46 15 |               Afryki. Rebeka rzekła:~- Senor Alfonsie, ujrzysz tego,
 47 16 |                zawarty w tych słowach:~Senor pułkowniku!~Przeczytawszy
 48 16 |             wyleczeniu. Wiesz zapewne, senor don Henryku, ze Opatrzność
 49 16 |            Elwiry de Noruńa. Racz więc senor oświadczyć jej ode mnie
 50 18 |             poważną miną:~- Mylnie się senor wyrażasz, co zapewne jest
 51 18 |            jednak i odpowiedziałem :~- Senor nieznajomy, śmiem ci zaręczyć,
 52 18 |              list następującej treści:~Senor Don Sancho de Peńa Sombre!~
 53 18 |              mego wspólnika.~- Pozwól, senor - przerwał nieznajomy -
 54 18 |                razy dwa cztery.~- Masz senor słuszność - odpowiedział
 55 18 |       najdzielniejszych oficerów, gdyż senor jesteś kapitanem w gwardii
 56 19 |           rzekła Rebeka - że zdradzasz senor niejaką skłonność do roztargnienia,
 57 19 |               rzekła Rebeka - abyś nam senor powiedział, nie zaś podpisał
 58 19 |          Velasqueza i rzekł:~- Ty zaś, senor, czy zechcesz pójść z nami,
 59 19 |         szubienicą, gdzie mnie znalazł senor. który jest kapitanem w
 60 20 |                dalszą podróżą.~- Ależ, senor geometro, don Pedro Velasquez -
 61 20 |           poruszające.~- Zdaje mi się, senor - rzekła Rebeka - że doskonale
 62 22 |                Ale mówmy o czym innym. Senor Velasquez, czy dobrze śledziłeś
 63 22 |            sekcie herodian.~- Byłżebyś senor równie biegły w historii
 64 22 |              nauce historii.~- Pozwól, senor Velasquez - rzeki kabalista -
 65 22 |                jakim sposobem wpadłeś, senor, naówczas w wodę.~- Nie
 66 23 |              list następującej treści:~Senor don Henryku!~Nieszczęśliwa,
 67 23 |            tobą wcześniej.~Żegnam cię, senor don Henryku; nie ma dnia,
 68 25 |                 bandy rzekł do mnie:~- Senor kawalerze, szukają cię,
 69 25 |                czasami jeszcze wpadasz senor w roztargnienie, skoro jednak
 70 25 |          zawierało następujące wyrazy:~Senor don Henryku!~List ten uwiadomi
 71 26 |               odezwała się z powagą:~- Senor naczelniku, muszę się dziś
 72 28 |               chronologicznych.~- Masz senor słuszność - odpowiedziała
 73 29 |            rzekła Rebeka - słuchasz go senor z wielką przyjemnością,
 74 29 |                rzekł do mnie:~- Witaj, senor kawalerze, widzę, że umiesz
 75 30 |          łagodnym głosem:~- Witaj nam, senor Alfonsie, od dawna czekamy
 76 30 |          posłuchał z uwagą, i rzekł:~- Senor Alfonsie, nie jest mi obcym,
 77 30 |       derwiszowi.~- Twoja przezorność, senor, jest zupełnie na miejscu -
 78 31 |          dzieła uczonego Tenzeliusa.~- Senor Ahaswerze - rzekł Velasquez -
 79 31 |               w moich oczach pożera.~- Senor Ahaswerze - przerwał Velasquez -
 80 31 |             mogę dla ciebie uczynić?~- Senor kawalerze - odpowiedziałem -
 81 31 |             tam najlepsza. Jeżeli więc senor zechcesz mi pozwolić, abym
 82 31 |                nam do stołu...~- Skoro senor będziesz ze swoją kochanką -
 83 32 |               będzie na mnie czekał.~- Senor kawalerze - rzekłem naówczas -
 84 33 |                sobie z krwi ocierał.~- Senor don Lopez - rzekł mi nieznajomy -
 85 33 |              mnie i tak dalej mówił:~- Senor don Lopez, widzisz we mnie
 86 33 |      przestrogi mego ojca i rzekłem:~- Senor don Roque, muszę ci wyznać,
 87 33 |           szlachcicem. Stąd pojmujesz, senor, że niepodobna ml będzie
 88 33 |            towarzystwa. Widzisz zatem, senor don Lopez, że tylko kosztem
 89 33 |         dukatów holenderskich każda.~- Senor don Lopez - rzekł - właśnie
 90 33 |                dawnej powagi, rzekł:~- Senor don Lopez, zdaje mi się,
 91 33 |             rzeczy.~- Powiem ci zatem, senor - odpowiedziała piękna nieznajoma -
 92 33 |           zapłoniwszy - wyczytałeś tam senor, że nazywam się Ineza i
 93 33 |               jakim prawem zadajesz mi senor podobne zapytania.~- Moja
 94 33 |               i rzekła:~- Posuwasz się senor dość daleko, jak na pierwsze
 95 33 |             się do mnie dodała:~- Racz senor oddać mi portret, który
 96 34 |             krzycząc na całe gardło:~- Senor don Lopez, odmówiłem dwadzieścia
 97 34 |             twarzą, rzekł:~- Przyznaj, senor don Lopez, że oddałem ci
 98 34 |              wrażenia. Nie wierz temu, senor don Lopez. Jesteś młody,
 99 34 |              się rzekła:~- Utrzymujesz senor, że należy się przyzwoita
100 34 |           usiąść i rzekła:~- Chciałam, senor, kilka słów z tobą pomówić.
101 34 |              Lopez Suarez? Czy jesteś, senor, krewnym owego bogatego
102 34 |                Widzę po twojej twarzy, senor, że sprawił pożądane wrażenie.~
103 34 |                rzekła:~- Obiecałam ci, senor, przyzwoitą nagrodę, ile
104 34 |            nazywasz.~- Posłuchaj więc, senor - rzekła Ineza - mogłeś
105 35 |                chrześcijan. Racz więc, senor Żydzie, mówić dalej.~Żyd
106 35 |              wierze, jaką wyznajemy.~- Senor Alfonsie - odparł Velasqucz -
107 35 |                mądrością. Sądzę zatem, senor Alfonsie, że tego, czego
108 35 |                głód, rzekł:~- Pojmuję, senor don Lopez, że w twoim wieku
109 35 |         naprawiłem jakoś całą rzecz.~- Senor don Roquo - odpowiedziałem -
110 35 |             zagniewaną minę i rzekł:~- Senor don Lopez, słowa, jakie
111 35 |            twoje niedorzeczności? Nie, senor don Lopez, zbyt ci jestem
112 35 |         poufałością i rzekł:~- No cóż, senor don Lopez? Zdaje mi się,
113 35 |          Kadyksie. Nie odpowiadasz mi, senor don Lopez; dobrze więc,
114 35 |              czoło i rzekł:~- Mniemam, senor don Lopez, że gdy przyzwoity
115 35 |             kroków ode mnie, rzekła:~- Senor, muszę ci wyznać, że czekałam
116 35 |           ważnych powodów. Ciebie zaś, senor, nie mam zaszczytu znać
117 35 |           rzekła:~- Opowiadanie twoje, senor, wraca ci mój szacunek.
118 35 |           niepodobna mi dłużej cię tu, senor, zatrzymywać, ale spodziewam
119 35 |                odrzekła - przyjdź więc senor jutro o piątej wieczorem
120 35 |       zniecierpliwiony więc rzekłam:~- Senor don Roque, zaręczam ci,
121 35 |              Wyraźnie przekonywam się, senor don Lopez, że chcesz mnie
122 35 |           gadułę i nudziarza. Ale nie, senor don Lopez, nie mogę przypuścić,
123 35 |     wprowadziłam się do domu, w którym senor widziałeś mnie wczoraj.~
124 35 |               postępuje, ponieważ wie, senor Cornadez, o twojej pobłażliwości.~
125 35 |              mówił doń:~- Wyśmienicie, senor don Ramiro! Jeżeli tak będziesz
126 35 |                Przez wzgląd na ciebie, senor, przyszliśmy tu w nocy,
127 35 |             więc zapłacić. Jeżeli tego senor żądasz, natychmiast pójdę
128 35 |             kieszeni i rzekł:~- Czytaj senor: "Jutro odpływa na San Domingo
129 35 |                handlowych. Żegnam cię, senor Cornadez; przebacz, żeśmy
130 36 |           jutro już będzie za późno.~- Senor don Lopez - rzekł nienawistny
131 36 |             ciebie poświęcenia. Teraz, senor don Lopcz, błagam cię tylko
132 36 |              żadnych pytań! Zaufaj mi, senor don Lopez, zaufaj!~To powiedziawszy
133 36 |               ciebie darzą przyjaźnią, senor don Lopez. Nie, nie mylę
134 36 |          zacnych pustelników. Módl się senor jak zazwyczaj, ja zaś tymczasem
135 37 |             określić cudu, to ty znów, senor teologu, nic masz prawa
136 40 |                z przestrachu, rzekł:~- Senor złodzieju, zlituj się, oszczędź
137 40 |          karawanę. Na przedzie widzisz senor ludzi dziwnie ubranych,
138 40 |               podeszłym wieku, którego senor widzisz na prawo, to hrabia
139 40 |             egzorcyzmy, równie jak ty, senor, nic znam. Wczoraj rano
140 40 |        cukiernik Lecho.~- Dziękuję ci, senor - rzekłem - mówisz mi daleko
141 41 |             jak ich było coraz więcej, senor de Hierro Sangre coraz bardziej
142 41 |        spodziewam się, że uczynisz mi, senor, zaszczyt przepędzenia kilku
143 41 |             gościa:~- Kiedym cię znał, senor, duszę twoją przepełniały
144 44 |             skutki. Naprzód, wyciąłeś, senor, złowrogi krzew, zasadzony
145 44 |    nieszczęsnym grobie;~następnie, cóż senor masz wspólnego z dzikimi
146 45 |         zwłaszcza że widzę, iż ten oto senor od pewnego czasu wolał oddać
147 45 |               obliczał.~- Przebacz mi. senor - odpowiedział nasz matematyk -
148 45 |                  Nie idzie tu o twoje, senor, przygody - rzekł Velasquez -
149 45 |             jeszcze zeru. Rodzisz się, senor, i po upływie jednego roku
150 45 |    czterdziestego piątego. Dla ciebie, senor, w którego życiu miłość
151 46 |                  Tym razem mylisz się, senor Alfonsie, ale taka jest
152 47 |              je i zawołał:~- Co widzę, senor don Jose tutaj? Wczoraj
153 47 |           potrzebuje moich usług, racz senor oświadczyć zacnemu swemu
154 47 |               dodał Busqueros - nic mu senor nie pomożesz, gdyż nie wrócisz
155 47 |               na łoże. Ponieważ jednak senor - mówił dalej Busqu-eros,
156 47 |         powiedzieć, jak się ma dzisiaj senor Suarez?~- Zdaje mi się,
157 47 |              moje zdrowie.~- Tak jest, senor Lopez - odpowiedziałem -
158 47 |              Toledo - i ja mniemam, że senor Lopez nie powinien tracić
159 47 |                my tu za nią pomyślimy. Senor don Lopez, biegnę do moich
160 47 |               pary gołębi.~- Przebacz, senor - odpowiedział Toledo -
161 47 |              Moro i moją narzeczoną.~- Senor, nazwałeś mnie kłamcą -
162 47 |             Maura gotów jest na twoje, senor, rozkazy.~To mówiąc odrzucił
163 47 |               przeciwnego jej sercu.~- Senor kawalerze - odparł słabym
164 48 |                swego wiernego sługi.~- Senor Busqueros - odparł kawaler -
165 48 |        księgarzem Moreno i rzekł mu:~- Senor Moreno, te osiem mułów przywiozło
166 48 |                 Sto egzemplarzy możesz senor sprzedać na własną korzyść
167 50 |             ciebie uczynić?~- Mógłbyś, senor, uczynić mnie szczęśliwą -
168 50 |   nieszczęśliwą Analizę, i rzekł mu:~- Senor Moreno, oto widzisz przed
169 50 |                nie opuścimy.~- Mówisz, senor - odrzekłem - że Bóg i ludzie
170 51 |             dwudziestą piątą wiosnę.~- Senor kawalerze - rzekła ta ostatnia -
171 51 |              robiły siatkę na włosy.~- Senor kawalerze - rzekła mi matka -
172 51 |         zawiadomić. Dowiedz się zatem, senor, że nazywam się Inez Santarez
173 51 |               z nim, rzekła do mnie:~- Senor kawalerze, oto don Krzysztof
174 51 |               tak do mnie przemówił:~- Senor Hervas, widzisz, jakie rzeczy
175 51 |                Beliala:~- Nic wiem, co senor nazywasz korzystaniem ze
176 51 |             jestem tak przewrotny, jak senor sądzisz.~- Sądzę - odparł
177 51 |       poprzednim zgłębieniem rzeczy.~- Senor don Belialu - odpowiedziałem -
178 51 |                nam wyrzutów.~Przebacz, senor don Cornadez - dodał pielgrzym -
179 52 |           uczyniwszy to samo, rzekł:~- Senor Hervas, zdajesz się być
180 52 |             trzema tysiącami pistolów. Senor Goranez nie przebywa już
181 52 |           moich cukierków.~- Niestety, senor don Belialu - odpowiedziałem -
182 52 |          wszystkie inne przewyższać.~- Senor don Belialu - rzekłem -
183 52 |        zaniedbują korzystać.~- Jak to, senor don Belialu - przerwałem -
184 53 |          Toledo zabrał glos i rzekł:~- Senor Busqueros, nie myślę darować
185 54 |                do mego ojca i rzekł:~- Senor Avadoro, ty, który tak wyśmienicie
186 54 |                niegodziwy Busqueros.~- Senor Avadoro - rzekł do mego
187 54 |                zdanie w tym względzie, senor Avadoro? Nie odpowiadasz,
188 54 |               już mam zwyczaj. A wiec, senor Avadoro, racz usiąść tu
189 54 |             wrócił:~- Przepraszam cię, senor Avadoro - rzekł - ale zapomnieliśmy
190 54 |              je u lampy.~- Prawdaż to, senor Avadoro - rzekł do mego
191 54 |               się wyratował. Gdzież to senor nabyłeś ten kocioł? Jestem
192 54 |                pokój zalał atramentem. Senor Tintero nie wie, gdzie się
193 54 |              potrzebujesz martwić się, senor Avadoro - rzekł mu Busqueros. -
194 54 |                mego ojca i rzekł mu:~- Senor Avadoro. przychodzę donieść
195 54 |               czasu i ciągnął dalej:~- Senor Avadoro, przyszłe twoje
196 54 |                rozbudził nowożeńców.~- Senor, kochany mój kuzynie - rzekł
197 54 |               się tyczy twego majątku, senor Avadoro, wywiedziałem się
198 54 |              moi zaś krewni są twoimi, senor Avadoro. Naszyjnik i kolczyki,
199 54 |             się już ułożymy. Oto jest, senor Avadoro, pełnomocnictwo,
200 54 |                łóżka.~- Wstrzymaj się, senor Avadoro - rzekł mu Busqueros -
201 54 |               karecie. Przekonasz się, senor don Filipie, że małżonka
202 54 |               twoje obiady. Tak jest, .senor Avadoro, uczynią ci ten
203 54 |              mi na to nie odpowiadasz, senor Avadoro, i masz słuszność,
204 55 |              mnie wyniośle i rzekła:~- Senor Avadoro, ubliżyłabym pamięci
205 55 |            pierwszym razem i rzekła:~- Senor Avadoro, nie mogę do nie
206 55 |             drzwi otwarte, i rzekła:~- Senor Avadoro, jedną tylko nagrodę
207 55 |              ze zwykłą zimną powagą.~- Senor Avadoro - rzekła - Leonora
208 55 |         zimniej niż zwykle i rzekła:~- Senor Avadoro, jakkolwiek istnieje
209 55 |              oświadczenia miłosnego.~- Senor Avadoro - rzekła przerywając
210 55 |            milczenia Leonora rzekła:~- Senor więc jesteś tym młodym człowiekiem,
211 55 |           rzekła:~- Czekają na ciebie, senor. A może zamierzasz sprzeciwić
212 56 |         Busquera.~- Mam cię nareszcie, senor - rzekł. - Kawaler Toledo
213 57 |              lub nie jesteś kawalerem, senor Busqueros, przestrzegam
214 57 |            nadzwyczajnie śmiesznego.~- Senor kawalerze - odpowiedziałem -
215 57 |         upatrzyć niczego śmiesznego.~- Senor kawalerze - odparł oficer
216 57 |           udzielonego mi przez ciebie, senor kawalerze, wyjaśnienia.
217 57 | zadośćuczynienie. Co się tyczy ciebie, senor kawalerze, wyznaję, że powinienem
218 57 |           zaszczytu. Z drugiej strony, senor, znajdowałeś się razem z
219 57 |                trzema i poranił ich.~- Senor kapitanie - rzekła Rebeka -
220 58 |            głosem przerywanym łzami:~- Senor Avadoro, daj mi sposobność
221 58 |               rzekł półgłosem:~- Wiem, senor Busqueros, że jesteś jednym
222 58 |             podszedł do mnie mówiąc:~- Senor Busqueros, jego eminencja
223 58 |         pomówić. Uprzedzam cię jednak, senor, abyś w takim razie zbyt
224 58 |              swego gabinetu.~- No cóż, senor don Busqueros - rzekł -
225 58 |        Berlopscha, rzekł:~- Widzisz tu senor zebrane osoby, z którymi
226 58 |             pełnomocnika do Austrii.~- Senor don Juanie - rzekła - wyznaję,
227 58 |          ksienią.~Co się tyczy ciebie, senor don Juanie, pojedziesz do
228 58 |             jest to jedyna ostrożność, senor don Juanie, jaką powinieneś
229 58 |               zdają się zadziwiać cię, senor don Juanie. Dawniej okazywałam
230 58 |                mi odpowiedział:~- Nie, senor Avadoro, ty nie możesz żyć
231 58 |          którym wam już wspomniałem.~- Senor don Juanie - rzekł do mnie -
232 58 |                mnie u bramy i rzeki:~- Senor don Juanie, tu nie jestem
233 59 |              tymi słowy się odezwał:~- Senor don Juanie, depcesz tu ziemię,
234 59 |                Jozue. Powiedziałem ci, senor Avadoro, że pomiędzy Cyganami
235 59 |                tam swoją kaplicę.~Oto, senor Avadoro, co wymyśliliśmy
236 60 |              mnie sobie przypomnieć.~- Senor don Juanie - rzekł - lub
237 60 |            Juanie - rzekł - lub raczej senor Castelli, twoja córka jest
238 60 |                 który rzekł do mnie:~- Senor kawalerze, święta inkwizycja,
239 60 |            uroczystościach pogan. Idź, senor kawalerze, do jeziora La
240 60 |          mieszkania, gdzie mi rzekła: „Senor astrologu, ty, który wiesz
241 61 |              cień dawnych zdolności.~- Senor Avadoro - zapytałem z kolei -
242 61 |           przyszedł do mnie i rzekł:~- Senor Alfonsie, weź twój kapelusz
243 61 |               długą, ciemną galerię.~- Senor Alfonsie - rzekł do mnie
244 Zak|                  Dotąd - rzekł - znasz senor tylko pewną część naszych
245 Zak|             przybylibyśmy mu na pomoc. Senor miałeś stryja w Indiach,
246 Zak|            zajmę. Co się tyczy ciebie, senor, znam twoją odwagę i nie
247 Zak|            zewsząd dochodzi już końca. Senor Moro raczył zająć się obliczeniem
248 Dod|                mógłbym mieć służąc ci, senor Busqueros, i spełniając
249 Dod|                 Litości! - zawołałem - senor Busqueros, przecież na wypełnienie
250 Dod|        przychodzisz z pałacu Avilów.~- Senor Busqueros - powiedziałem -
251 Dod|       przemieni w hebanu strumienie.~- Senor Agudezie - powiedziałem -
252 Dod|               wyrabia. Ale powiedz mi, senor, czy nie mógłbyś mówić prozą,
253 Dod|               zwracać uwagę.~- Opisuj, senor Agudezie, opisuj do woli;
254 Dod|          samego wzoru.~- Przypuszczam, senor uliczniku - dorzucił Busqueros -
255 Dod|               w te słowa:~- Utrzymuję, senor, że żaden dom handlowy w
256 Dod|          jakich dokonali od stu lat.~- Senor - odpowiedział drugi z rozmawiających -
257 Dod|               podnosząc głos, rzekł:~- Senor, miałem zaszczyt powiedzieć
258 Dod|           obrońcy braci Moro, rzekł:~- Senor, oświadczam ci, że we wszystkim,
259 Dod|        niezaprzeczalne, jak to, że ty, senor, jesteś gadułą, który plecie,
260 Dod|          nowego przyjaciela, mówiąc:~- Senor, przemowa twoja nieskończenie
261 Dod|              Roque Moraredo.~- Wybacz, senor Moraredo - rzekł Suarez -
262 Dod|              Tymczasem, wyobraź sobie, senor, w gospodzie nazywają mego
263 Dod|                poszukiwaniach?~- Znam, senor - odrzekł Busqueros - córko
264 Dod|              dom rodzicielski. Mówisz, senor. że masz czterdzieści lat,
265 Dod|             nich rzekła:~- Wierzaj mi, senor Suarezie, że przyczyna mojego
266 Dod|            nieśli świeczniki.~- Widzę, senor Suarez - rzekł przybyły
267 Dod|              to młodzieniec. - Ciebie, senor Suarez, który zalecasz się
268 Dod|              się do Suareza, mówiąc:~- Senor, jest nas tu trzech. Don
269 Dod|                Suarez. - Jest tu tylko senor Moraredo.~- Mniejsza o to -
270 Dod|               szpady.~- Nie zapominaj, senor - rzekł Busqueros - że jesteś
271 Dod|         Busqueros - mogła się i tobie, senor, przed chwilą przydarzyć.~
272 Dod|                zawarty w tych słowach:~Senor Gaspar Suarez!~Zwracam się
273 Dod|        zamierzałem ją poświęcić.~Kara, senor Caspar Suarez, zawsze dorównuje
274 Dod|              naszych możności.~Porzuć, senor Gaspar, uczucia, które grzeszą