Dzien

  1 1  |      zwyczajnego rodzaju, ale gdy król don Filip V raczył zaszczycić
  2 1  |           Zanim dwa tygodnie upłynęło, don Ruiz z Toledo jako poseł
  3 1  |               w wilię przyjazdu posła. Don Ruiz zaczął prześladować
  4 3  |               dalej mam służyć królowi don Filipowi, który obsypał
  5 3  |       Nazajutrz poszedł pożegnać się z don Fernandem de Lara, który
  6 3  |          naówczas pierwszym ministrem. Don Fernando przyjął go nader
  7 3  |           rzekł do teologa:~- Wielebny don Ińigo, uczyń mi tę przyjemność,
  8 3  |                naprzód przedstawił się don Henrykowi de Sa, wielkorządcy
  9 3  |                wylądowałem w Kadyksie. Don Henryk de Sa zajął się mną,
 10 9  |         naszego Najmiłościwszego Pana, Don Filipa V, uprzedzam cię,
 11 9  |             nie rażącym.~Twój życzliwy Don Sancho de Tor de Peńas Minister
 12 9  |              Nazywają mnie w Hiszpanii don Pedro de Uzeda i pod tym
 13 10 |               przypadkiem wymknęły się don Henrykowi de Sa, wielkorządcy
 14 12 |                 Ojciec mój nazywał się don Felipe de Avadoro i uchodził
 15 12 |                rozkosz, gdy zachodziła doń służąca lub domownik jakiegoś
 16 12 |         nazywano inaczej mego ojca jak don Felipe del Tintero Largo,
 17 12 |               del Tintero Largo, czyli don Filip z ogromnego kałamarza,
 18 15 |                Jestem najstarszą córką don Emanuela de Noruńa, oidora
 19 15 |              życia zostałam poślubiona don Henrykowi de Torres, byłemu
 20 16 |       wyleczeniu. Wiesz zapewne, senor don Henryku, ze Opatrzność obdarzyła
 21 16 |              Odkryłem twoje stosunki z don Sanchem de Peńa Sombre.
 22 16 |     niezgrabnie pokrytej przez siostrę don Sancha, która udawała jego
 23 16 |      towarzyszył w ostatniej godzinie.~Don Sancho de Peńa Sombre~P.S.
 24 16 |                z miejsca, przeklinając don Sancha i jego miłość pełną
 25 16 |               kazałam potwierdzić list don Sancha. Przybywszy do miasta,
 26 16 |               szczególnym oświadczeniu don Sancha. Trzymając w ręku
 27 16 |       Przeczytaj pani ten oto artykuł:~Don Sancho de Peńa Sombre, wyświadczywszy
 28 16 |          sprawiedliwości. Poznałam. że don Sancho nie odstąpił od swego
 29 17 |              najwyższe rozkazy JKMosci Don Karola II poleciły mi zatrzymać
 30 17 |                do Biskai. Wierny sługa don Sancho hrabia de Peńa Velez.~
 31 18 |             skarbu, znalazłem się obok don Henryka de Torres, męża
 32 18 |                i małżeństwo. Zapytałem don Henryka, czy damy w Segowii
 33 18 |                Z tym wszystkim - dodał don Henryk - ze wszystkich balkonów
 34 18 |       jednomyślnie potwierdziło zdanie don Henryka o wdziękach Elwiry,
 35 18 |             Dowiedziałem się nawet, że don Henryk zamierza wyjechać
 36 18 |             następującej treści:~Senor Don Sancho de Peńa Sombre!~Uwiadomiono
 37 19 |          HISTORIA GEOMETRY~Nazywam się don Pedro Velasquez. Pochodzę
 38 19 |       Hiszpania posiadała w tej broni. Don Ramiro Velasquez, naczelny
 39 19 |            granda przez jego następcę. Don Ramiro miał dwóch synów,
 40 19 |               młodszą.~To trwało aż do don Sancha, piątego księcia
 41 19 |             prawnuka najstarszego syna don Ramira. Ten zacny mąż, równie
 42 19 |             rodziny. Wszelako nadzieje don Sancha nie ze wszystkim
 43 19 |           tytuł i majątek.~Ojciec mój, don Henryk, i brat jego, don
 44 19 |               don Henryk, i brat jego, don Karlos, tylko co stracili
 45 19 |          książę Velasquez pochodził od don Ramira. Na rozkaz księcia
 46 19 |               wysiedzieć przy książce. Don Sancho, poznawszy te odmienne
 47 19 |             przeciwnego wyboru, wysłał don Karlosa do Paryża, gdzie
 48 19 |                mego ojca i rzekł mu:~- Don Henryku, w tej chwili otrzymałem
 49 19 |              zdaniach między systemami don Vau-bana i don Cohorna.
 50 19 |               systemami don Vau-bana i don Cohorna. Racz użyć. najbieglejszych
 51 19 |                wołający na podwórzu:~- Don Karlos przyjechał! Don Karlos
 52 19 |                 Don Karlos przyjechał! Don Karlos przyjechał!~- Kto?
 53 19 |                  Racz dokończyć listu, don Henryku - rzekł mu goniec,
 54 19 |          naglony przez gońca, zamiast "don Henryk", podpisał "don Karlos
 55 19 |                 don Henryk", podpisał "don Karlos Velasquez", zapieczętował
 56 19 |               czule się uściskali, ale don Karlos, odskakując w tył,
 57 19 |              tej chwili weszła Blanka. Don Karlos zbliżył się do niej
 58 19 |                ku wielkiemu zdziwieniu don Henryka, który widywał Blankę
 59 19 |               które szczerze zmartwiły don Henryka i zgrozą przejęły
 60 19 |         wydoskonalili.~Po tych słowach Don Karlos wyszedł, nucąc jakąś
 61 19 |           przysłał jej tę suknię przez don Karlosa. Wszelako tłumaczenie
 62 19 |               i zdumienie było ogólne.~Don Karlos długo kazał na siebie
 63 19 |              jak to trafnie powiedział don Karlos, ubiór ten zupełnie
 64 19 |               Mój ojciec przyznaje, że don Karlos tańczył nieporównanie.
 65 19 |                te zuchwalstwa i biedny don Henryk, cały zmieszany,
 66 19 |            Książę zmarszczył brwi, ale don Henryk uprosił go. aby przebaczył
 67 19 |               bratu.~Podczas wieczerzy don Karlos opowiadał towarzystwu
 68 19 |              był już zupełnie ułożony. Don Henryk opuścił bal. Blanka
 69 19 |              małżeństwo córki Twojej z don Karlosem Velasquez, nadto
 70 19 |             Przebacz, książę - odrzekł don Henryk - ale majątek twój
 71 19 |           przywdział habit nowicjusza. Don Karlos pojął Bankę, wesele
 72 19 |              te słowa:~- Sprawa twoja, don Henryku, doszła do wiadomości
 73 19 |           jeszcze twój list z podpisem don Karlosa. Oto go jeszcze
 74 19 |            podziela jego zmartwień". - Don Henryku, daj się namówić,
 75 19 |              umieją na pamięć.~Gdy tak don Pedro Velasquez rozpowiadał
 76 20 |                  Ależ, senor geometro, don Pedro Velasquez - rzekł
 77 23 |             następującej treści:~Senor don Henryku!~Nieszczęśliwa,
 78 23 |           wcześniej.~Żegnam cię, senor don Henryku; nie ma dnia, w
 79 23 |             wieczora mój ojciec miał z don Cadanzą. swoim teściem.
 80 24 |                łóżku Arytmetykę ogólną don Izaaka Newtona i o ile mi
 81 24 |                małżeństwa mego dziada. Don Cadanza, wydawszy córkę
 82 25 |     wewnętrznie, dowiedziawszy się, że don Izaak Newton pochwalał jedną
 83 25 |               zanim nie doprowadzi mię doń bieg wypadków. Oto, co mi
 84 25 |              następujące wyrazy:~Senor don Henryku!~List ten uwiadomi
 85 26 |               ku koniuszemu, mówiąc:~- Don Diego, każ wziąć ciało twego
 86 27 |          oświeconej kilkoma lampami.~- Don Diego - rzekła dama do swego
 87 27 |                Jestem córką jedynaczką don Emanuela de Val Florida,
 88 27 |              jeszcze zbyt młoda i zbyt doń przyzwyczajona, aby jego
 89 28 |                mógł się rozpisać.~Król don Pedro de Braganca ciągle
 90 28 |               ażeby łączyć się z armią don Sancha de Saavedra. Wódz
 91 28 |                honorowych. Nazywał się don Juan van Worden.~Tu przerwałem
 92 28 |           kolej głosowania przyszła na don Juana van Worden, zabrał
 93 29 |         znaleźliśmy się pośród eskadry don Femanda Arudez. Kazano nam
 94 29 |            flagami mostku spostrzegłem don Femanda, bogato ozdobionego
 95 29 |              Kapitan powiedział mi, że don Femando stał się margrabią
 96 29 |              zapytałem, jakim sposobem don Fernando go pozyskał. Kapitan
 97 29 |            brzegiem morza. Przybiliśmy doń szalupą. Ojciec przywitał
 98 29 |                 odpowiedziała - idę od don Filipa del Tintero Largo.~
 99 32 |              prostu "Suarez", nie zaś "don Lopez Suarez" - tytuły żadnemu
100 33 |         zabronił mi przybierać tytułu "don", dobywać szpady i wdawać
101 33 |                z krwi ocierał.~- Senor don Lopez - rzekł mi nieznajomy -
102 33 |               tak dalej mówił:~- Senor don Lopez, widzisz we mnie znakomitego
103 33 |            znany jestem pod nazwiskiem don Roque Busquera, ale odtąd
104 33 |                ojca i rzekłem:~- Senor don Roque, muszę ci wyznać,
105 33 |            zawsze przybierania tytułu "don" oraz rozkazał, abym nigdy
106 33 |               abym zawsze dawał tytuł "don" znakomitym kupcom i o ile
107 33 |      towarzystwa. Widzisz zatem, senor don Lopez, że tylko kosztem
108 33 |              wszcząć kłótni.~Tymczasem don Roque znalazł na moim stole
109 33 |           holenderskich każda.~- Senor don Lopez - rzekł - właśnie
110 33 |              natychmiast odejdzie. Ale don Roque wcale tego nie uczynił
111 33 |          dawnej powagi, rzekł:~- Senor don Lopez, zdaje mi się, że
112 33 |             wynaleziona przez kawalera don Newtona, powinna nam przewodniczyć
113 34 |                na całe gardło:~- Senor don Lopez, odmówiłem dwadzieścia
114 34 |               rzekł:~- Przyznaj, senor don Lopez, że oddałem ci wczoraj
115 34 |        wrażenia. Nie wierz temu, senor don Lopez. Jesteś młody, przystojny,
116 34 |          pozostaje!~W tej chwili głowa don Busquera przedarła się przez
117 35 |                rzekł:~- Pojmuję, senor don Lopez, że w twoim wieku
118 35 |             Kadyksie. Twoje szczęście, don Lopez, że przecież naprawiłem
119 35 |              jakoś całą rzecz.~- Senor don Roquo - odpowiedziałem -
120 35 |     nieszczęście i ponarzekać do woli.~Don Roque przybrał zagniewaną
121 35 |       zagniewaną minę i rzekł:~- Senor don Lopez, słowa, jakie do mnie
122 35 |            niedorzeczności? Nie, senor don Lopez, zbyt ci jestem oddany,
123 35 |             ażebym mógł być posłuszny.~Don Roque wyszedł natychmiast
124 35 |            oczekiwałem nieprzyjaciela.~Don Roque, zadowolony z siebie
125 35 |               i rzekł:~- No cóż, senor don Lopez? Zdaje mi się, że
126 35 |              Nie odpowiadasz mi, senor don Lopez; dobrze więc, ponieważ
127 35 |           pozwoliłem mu przeto mówić i don Roque zaczął w te słowa:~
128 35 |            zaczął w te słowa:~HISTORIA DON ROQUE BUSQUERA~Jestem jedynym
129 35 |          BUSQUERA~Jestem jedynym synem don Błażeja Busquera, najmłodszego
130 35 |            mimowolnego morderstwa.~Gdy don Roque domawiał tych słów,
131 35 |                rzekł:~- Mniemam, senor don Lopez, że gdy przyzwoity
132 35 | zniecierpliwiony więc rzekłam:~- Senor don Roque, zaręczam ci, że ważna
133 35 |        Wyraźnie przekonywam się, senor don Lopez, że chcesz mnie obrazić.
134 35 |              nudziarza. Ale nie, senor don Lopez, nie mogę przypuścić,
135 35 |               Antoni Padewski nie mają doń żadnego prawa, ja bowiem
136 35 |                wczoraj.~Zostawszy żoną don Cornadcza, zajęłam się wyłącznie
137 35 |              długości, drugi zaś mówił doń:~- Wyśmienicie, senor don
138 35 |              doń:~- Wyśmienicie, senor don Ramiro! Jeżeli tak będziesz
139 35 |                 Nie na próżno nazywają don Ramira Caramanzę pierwszym
140 36 |               będzie za późno.~- Senor don Lopez - rzekł nienawistny
141 36 |              poświęcenia. Teraz, senor don Lopcz, błagam cię tylko
142 36 |                pytań! Zaufaj mi, senor don Lopez, zaufaj!~To powiedziawszy
143 36 |                darzą przyjaźnią, senor don Lopez. Nie, nie mylę się.
144 36 |              rzekł:~- Żadnej gadaniny, don Lopez, żadnych pytań! Taka
145 37 |          zbliża się do świątyni wiary. Don Newton i don Leibniz byli
146 37 |           świątyni wiary. Don Newton i don Leibniz byli szczerymi chrześcijanami,
147 37 |               się więc sercem i duszą. Don Newton i don Leibniz, jak
148 37 |           sercem i duszą. Don Newton i don Leibniz, jak powiedziałem,
149 39 |          mówimy, ze ma wiedzę i rozum.~Don Newton miał zwyczaj ciągłego
150 39 |              że na szczycie skali stoi don Izaak Newton, którego rozum
151 39 |                 niższe zaś od geniuszu don Newtona.~W tej skali znajdzie
152 40 |               postępuje za lektyką, to don Alvar Massa Gordo, pierwszy
153 40 |            zaszczyt mówić z tobą, jest don Gonzalw de Hierro Sangre,
154 41 |                nas swymi odwiedzinami.~Don Gonzalw de Hierro Sangre.
155 41 |         zwykłym ogniu, nie potrzebując doń dodawać żadnych innych składników.
156 41 |               na końcu ulicy, wsiadłem doń i przybyliśmy do willi.~
157 47 |         Suareza i targnął go za ramię. Don Roque ocknął się, przetarł
158 47 |             zawołał:~- Co widzę, senor don Jose tutaj? Wczoraj miałem
159 47 |              ma się źle - odpowiedział don Roque -potrzebuje zaś przede
160 47 |              zawołałem. - Umarł ojciec don Lopeza?~- Tak jest - odpowiedział
161 47 |                te słowa z przyciskiem. Don Roque snadź nie śmiał mu
162 47 |             nas nie doprowadzą - rzekł don Roque, gdyśmy zostali sami -
163 47 |                za nią pomyślimy. Senor don Lopez, biegnę do moich przyjaciół,
164 47 |               mu coś odpowiedzieć, ale don Roque wyskoczył jak oparzony.
165 47 |           pewnego czasu zauważyłem, że don Roque wymawia nazwisko mego
166 47 |              za mego ojca, wiedząc, że don Avadoro jest człowiekiem
167 48 |          natręctwie jego satelity, ale don Ro-que sam czuł dobrze,
168 48 |              swawolnicą, która stroiła doń miny przez okno; ale na
169 48 |          niezawodnie jest to satyra na don Pedra de Alanyes, ministra
170 48 |               poszanowaniem i rzekł:~- Don Diego, chciałeś wejść w
171 48 |               analizę nieskończoności. Don Pedro de Alanyes, słusznie
172 50 |               tego dzieła, ale musisz, don Diego, skrócić je do 25
173 51 |                   Senor kawalerze, oto don Krzysztof Sparadoz, o którym
174 51 |              triumf mój był oczywisty, don Krzysztof założył prawą
175 51 |          wszelką wesołość. Rzucałem na don Krzysztofa czasami pogardliwie,
176 51 |               Ostatnia ogarniała tylko don Krzysztofa, pierwsza zaś
177 51 |           drzwi otworzyły się i wszedł don Krzysztof Sparadoz. Wkroczenie
178 51 |              jakiego doznałem na widok don Krzysztofa. Pani Santarez
179 51 |         zadawało mi śmiertelną boleść.~Don Krzysztof wcale się tym
180 51 |              je nosić po całym pokoju.~Don Krzysztof taką przyjemność
181 51 |          jakich wiele wychodziło z ust don Krzysztofa, ja natomiast
182 51 |               po szpadę i pogoniłem za don Krzysztofom. Doścignąłem
183 51 |              twoje nikczemne zniewagi!~Don Krzysztof ujął za rękojeść
184 51 |           prawdziwym twym przyjacielu, don Belialu de Gehenna. Jeżeli
185 51 |        Podziękowałem wspaniałomyślnemu don Belialowi, dosiadłem karego
186 51 |            mego serca. Widziałem także don Krzysztofa, porywającego
187 51 |              za puginał i groziłem nim don Krzysztofowi, którego, zdawało
188 51 |         bardziej wykwintną niż obfitą; don Krzysztof prawic sam zjadł
189 51 |               przewodnikiem aż do domu don Beliala. Drzwi same się
190 51 |            przyjemną woń, i rzekłem do don Beliala:~- Nic wiem, co
191 51 |              sądzisz.~- Sądzę - odparł don Belial - że nie jesteś ani
192 51 |            zgłębieniem rzeczy.~- Senor don Belialu - odpowiedziałem -
193 51 |                  Określenie to - rzekł don Belial - nie jest zupełnie
194 51 |              opiekę.~Pożegnałem senora don Beliala i wróciłem do domu.
195 51 |              wyrzutów.~Przebacz, senor don Cornadez - dodał pielgrzym -
196 52 |                wietrznikowi nazwiskiem don Krzysztof Sparadoz. Dziś
197 52 |                więc uciec się do łaski don Beliala. Uwiadomiłem moją
198 52 |        Uwiadomiłem moją gospodynię, że don Krzysztof wpadł w podejrzenie
199 52 |              jedną noc, ażeby pójść do don Beliala.~- Czekałem cię -
200 52 |           cukierków.~- Niestety, senor don Belialu - odpowiedziałem -
201 52 |              urok.~- Pomimo to - rzekł don Belial - przyszedłeś do
202 52 |              przed tobą nie doznał? Tu don Belial zmienił nagle ton
203 52 |              inne przewyższać.~- Senor don Belialu - rzekłem - bardzo
204 52 |          mógłbym mniemać, że jesteś...~Don Belial nie dał mi dokończyć.~-
205 52 |             korzystać.~- Jak to, senor don Belialu - przerwałem - czy-liż
206 52 |               sobie ostatnią rozmowę z don Belialem. Nagle usłyszałem
207 52 |                ostatni błagać o litość don Beliala. Alguacilowie zatrzymali
208 52 |          poznaję po głosie, że mówię z don Krzysztofem Sparadoz. Czy
209 52 |              najniewinniejszy - odparł don Krzysztof - ale oskarżyciel
210 54 |               Cimiento, dalekie krewne don Roque Busquera. Pani Cimiento,
211 54 |          Atrament był za gęsty; dolała doń wody i tak go rozrzedziła,
212 54 |                zaręczał, że niezadługo don Felipe Avadoro wróci do
213 54 |             poszedł otworzyć mu drzwi. Don Roque wyniósł się czym prędzej,
214 54 |             chciał coś powiedzieć, ale don Roque znowu mu przerwał
215 54 |                jej podnio-sła odwago w don Filipie, utkwił w niej oczy
216 54 |             kościółkiem franciszkanów. Don Roque wysadził mego ojca,
217 54 |                na spoczynek.~Nazajutrz don Roque rozbudził nowożeńców.~-
218 54 |         karecie. Przekonasz się, senor don Filipie, że małżonka twoja
219 54 |            zgadnij, do czyjej loży? Do don Fernanda de Thaz, wielkiego
220 56 |            Zamiast odpowiedzi rzekł:~- Don Juanie Avadoro, weź szpadę
221 57 |                Była mocno wzruszona.~- Don Juanie - rzekła do mnie -
222 57 |   przyprowadziłem do latarni. Poznałem don Busquera. Już miałem mu
223 57 |            uszu tego niegodziwca. Idź, don Juanie, pomów z nim i staraj
224 57 |                znajdowałeś się razem z don Busquerem, a nawet, gdy
225 58 |              gabinetu.~- No cóż, senor don Busqueros - rzekł - nie
226 58 |        królewski i dowiedziano się, że don Filip Andegaweński został
227 58 |       pełnomocnika do Austrii.~- Senor don Juanie - rzekła - wyznaję,
228 58 |                się tyczy ciebie, senor don Juanie, pojedziesz do przeora
229 58 |               jedyna ostrożność, senor don Juanie, jaką powinieneś
230 58 |               się zadziwiać cię, senor don Juanie. Dawniej okazywałam
231 58 |               już wspomniałem.~- Senor don Juanie - rzekł do mnie -
232 58 |               u bramy i rzeki:~- Senor don Juanie, tu nie jestem już
233 59 |         przyszła do siebie i rzekła:~- Don Juanie, musiałam to wszystko
234 59 |               losu zapomnij na wieki o don Juanie. Przystaję na to,
235 59 |             słowy się odezwał:~- Senor don Juanie, depcesz tu ziemię,
236 59 |           Kartagińczyków. Za panowania don Filipa II spalono kilkaset
237 59 |              poselstwem do arcyksięcia don Karlosa.~Zastałem jego cesarzewiczowską
238 59 |              niczym nie był podobny do don Avadora i zmieniając nazwisko,
239 59 |  korespondencję z Hiszpanią.~Tymczasem don Filip Andegaweński królował
240 59 |              władców i ich spraw. Król don Filip i królowa, jego małżonka,
241 59 |            francuską. Wtedy arcyksiążę don Karlos powziął nadzieje
242 59 |               dowodził w imieniu króla don Filipa, żalił się na to
243 59 |          przyspieszony, przypominał mi don Busquera. Kazałem go śledzić.
244 59 |               poruszeniom prawej ręki. Don Busqueros, wychodząc z odwachu,
245 60 |                nie ustawały. Stronnicy don Filipa rozpaczali nad jego
246 60 |            księżnej Orsini, partia zaś don Karlosa także nie miała
247 60 |                może przeszła na stronę don Filipa, ale raziła ją niepohamowana
248 60 |              naczelny wódz wojsk króla don Fi-lipa, obiegł Barcelonę.
249 60 |             sobie przypomnieć.~- Senor don Juanie - rzekł - lub raczej
250 60 |             zagrożoną wycieńczeniem.~- Don Juanie - rzekła do mnie -
251 60 |              twojej strony! Posłuchaj, don Juanie, moja córka umarła
252 60 |         podziemia.~- Przekonywasz się, don Juanie - dodała księżniczka
253 61 |               na powierzchni. Zresztą, don Juanie, wierzaj mi, zakosztuj
254 63 |             nie miałem do powiedzenia.~Don Juan Avadoro zapoznał cię
255 66 |           Miałeś przybyć do Hiszpanii. Don Henryk de Sa, wielkorządca
256 Zak|                na adiutanta do infanta don Filipa. Przez cały czas
257 Dod|          zapewne Busqueros: podszedłem doń i zapytałem, czy Jest owym
258 Dod|            będzie albo nie nazywam się don Roque. Zatrzymałem się,
259 Dod|              butelkę; zaniesiesz ją do don. Filipa Tintero na ulicę
260 Dod|           ulicę Toledo. Powiesz mu, że don Busqueros prosi o atrament
261 Dod|             pozostaje w przyjaźni. Gdy don Tintero napełni ci butelkę,
262 Dod|               strych, gdzie zastaniesz don Ranuca Agudez, którego z
263 Dod|             oddzielonego od mieszkania don Tin-tera małą uliczką. Wyśledzisz,
264 Dod|            która, być może, wydobędzie don Tintera z jego nieśmiertelnego
265 Dod|          odrzuciłbym zaszczyt służenia don Busquerowi, gdyby moja ciekawość
266 Dod|              swej krewnej, która miała don Tintera wydobyć z kałamarza.
267 Dod|         dowiedzieć się, jakim sposobem don Busqueros zdoła odwieść
268 Dod|               napisałeś już satyrę dla don Busquera.~- Nie piszę satyr
269 Dod|               nader pouczające; powiem don Busquerowi, że satyry piszesz
270 Dod|                nie poszła w niepamięć. Don Ludwik de Haro, spadkobierca
271 Dod|             swemu obrońcy;~zbliżył się doń co prędzej i zaproponował
272 Dod|              prostu "Suarez", nie zaś "don Suarez", po drugie, nie
273 Dod|          gospodzie nazywają mego syna "don Lopezem Suarez", a jedynym
274 Dod|             Senor, jest nas tu trzech. Don Busquera, który przyszedł