Dzien

1 10|      mną.~Orlandyna przysunęła krzesła przed zwierciadło, po czym
2 14| ramiona i zbliżali się do mego krzesła. Roztaczali świetne skrzydła
3 14|       za gardło. Poskoczyłam z krzesła i schroniłam się do kąta
4 16|      po czym kazaliśmy wynieść krzesła przed drzwi i zasiedliśmy
5 18|      ojców teatynów, spadłem z krzesła.~Wicekról z na j wykwintniejszą
6 20| Duchowieństwo zasiadało niższe krzesła, znaczniejsi mieszkańcy
7 35|   zaprosiny i poleciła wynieść krzesła na ulicę, my zaś poprawiwszy
8 42|       że nie mogę ofiarować ci krzesła, ale tego poranku zabrano