Dzien

1 10|        zacząłem zagłębiać się nad własnymi wypadkami i prawie dawać
2 12|         że natura, wspomożona jej własnymi staraniami, uczyniła ze
3 22|  nieszczęścia Syjonu i żywiąc się własnymi tylko łzami. Zapewne byłby
4 25|      sobie, karm twego ducha jego własnymi zapasami, a wtedy jeszcze
5 27| nielitościwe serce, rozszarpię je własnymi rękami i ukoję moją wściekłość.~
6 28|          koledzy przemawiali jego własnymi słowy. Staranność, z jaką
7 54|          się nimi więcej niż mymi własnymi, prawdę bowiem mówiąc, nie