Dzien

1 5 |       Zeszliśmy przeszło dwieście schodów w głąb ziemi, na koniec
2 13|  Młodzieniec opuścił mnie na dole schodów, wszedłem więc sam na górę
3 18|          chcąc mnie sprowadzić ze schodów. Tak miałem umysł nabity
4 30|    pochodzie przybyłem do krętych schodów, którymi wedle upodobania
5 57|  przesuwający się za poręczami od schodów. Schwyciłem cień za kołnierz
6 57|     słońce, nie był oświecił tych schodów.~Powiedziawszy tę grzeczność,
7 61| Naliczyłem jeszcze blisko tysiąca schodów w ciemności i dostałem się